مناسک عمره مفرده (ویژه بانوان) صفحه 112

صفحه 112

فُسوق

[251] فسوق؛ یعنی دروغ گفتن، فحش دادن و فخرفروشی «(1)» به دیگران.

(م 372)

[252] آنچه در بین مردم متعارف است که مُحرم به دیگری دوستانه دستور می‌دهد، یا درخواست می‌کند؛ مثلًا می‌گوید: «یک لیوان آب به من بدهید»، که همراه با فخرفروشی به دیگران نمی‌باشد، اشکال ندارد.

(س، 527)

جِدال

[253] قسم خوردن به «اللَّه»، یا ترجمه آن به زبان دیگر؛ مثلًا به «خدا» در مقام اثبات یا ردّ چیزی «جدال» است و از محرّمات احرام شمرده شده است.

(م 373)


1- - آیةاللَّه تبریزی: فخر کردن بر دیگران اگر برای اثبات فضیلت و برتری‌برای خود باشد که توهین دیگری را دربر داشته باشد این عمل خود بخود حرام است.

آیةاللَّه مکارم: بنا بر احتیاط واجب فخر فروشی نیز از فسوق است.

آیةاللَّه سیستانی: فخر کردن اگر مستلزم اهانت و تحقیر مؤمن باشد همیشه حرام است و در حال احرام حرمتش مؤکّد است و اگر چنین نباشد اشکالی ندارد حتی در حال احرام.

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه