- مقدمه 1
- استطاعت 3
- نیابت 14
- عمره مفرده 16
- احرام عمره تمتّع 17
- [أعمال عمره تمتّع] 17
- [محل احرام] 17
- محرّمات احرام 19
- طواف 28
- نماز طواف 44
- سعی 46
- تقصیر 49
- احرام حج 51
- [أعمال حج تمتع] 51
- وقوف به عرفات 52
- وقوف به مشعر الحرام 53
- رمی جمره عقبه 55
- قربانی 58
- حلق و تقصیر 66
- کوچ از منیه 69
- اعمال مکّه 70
- بیتوته به منیه 75
- رمی جمرات 77
- لُقطه حرم 80
- محصور 81
آیا کل سعی را باید از سر بگیرد یا دو شوطی را که ناقص بوده است باید تکمیل کند؟ و ثانیاً آیا تقصیر هم باید بکند، یا تقصیر اول کافی است؟
ج- باید سعی را اتمام کند و احتیاطاً تقصیر را اعاده نماید، گرچه وجوب این احتیاط معلوم نیست. (1) 1
[97 س]- زیادی در سعی جهلًا، آیا حکم زیادی سهوی را دارد یا عمدی را؟
ج- محل اشکال است. (2) 2
تقصیر
[98 م]- اگر تقصیر را فراموش کند تا وقتی که احرام حج را ببندد عمرهاش صحیح است و مستحب است فدیه یک گوسفند (3) 3 و احتیاط آن
1- - آیة آیهالله بهجت: و تقصیر را هم اعاده مینماید.
آیات عظام تبریزی، صافی، گلپایگانی، مکارم: این احتیاط ترک نشود.
آیة آیهالله خویی: و تقصیر را باید اعاده نماید و اگر در عمره تمتع بوده یک گاو کفاره بدهد.
آیة آیهالله سیستانی: این احتیاط واجب است و اگر تقصیر از روی فراموشی کمبود باشد و در عمره تمتّع باشد احتیاطاً باید یک گاو کفّاره بدهد.
آیة آیهالله فاضل: اگر در عمره تمتع بوده احتیاطاً تقصیر را اعاده کند و بنابر احتیاط واجب یک گاو کفّاره بدهد.
2- - آیات عظام اراکی، خامنهای، صافی، گلپایگانی، مکارم: حکم زیادی سهوی را دارد و سعی او صحیح است.
آیة آیهالله بهجت: ظاهراً جهلًا مانعی ندارد.
آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی: زیادی از روی جهل به حکم بنابر اظهر موجب بطلان سعی نمیباشد، اگرچه احتیاط در اعاده است.
آیة آیهالله فاضل: محل اشکال است و احتیاطاً اعاده کند.
3- - آیات عظام اراکی، صافی، فاضل، گلپایگانی، نوری: بنابر احتیاط واجب یکگوسفند فدیه بدهد.
آیات عظام بهجت، تبریزی، خویی: بنابر احتیاط یک گوسفند بدهد.