منتخب مناسک حج( سال 1387) صفحه 53

وقوف به مشعر الحرام

[107 م]- جایز است برای کسانی که عذری دارند، قدری که شب در مشعر توقف کردند کوچ کنند به منیه؛ مثل زنها و بچه‌ها و بیماران و پیرمردان و اشخاص ضعیف و اشخاصی که برای پرستاری یا راهنمایی آنها لازم است همراه باشند (1) 1 و احتیاط (2) 2 واجب آن است که پیش از نصف شب حرکت نکنند، بنابراین برای این اشخاص وقوف بین الطلوعین لازم نیست و احتیاط مستحب آن است که اگر توقف مشکل نباشد تخلف نکنند.

[108 م]- کسی که درک نکند وقوف بین الطلوعین را یا وقوف شب را، در صورتی که صاحب عذر باشد، (3) 3 اگر مقداری از طلوع آفتاب تا ظهر

1- - آیةآیه‌الله‌بهجت: کسی‌که شب را در مشعر به‌روز آورده، به‌قصد وقوف باقصدقربت، بنابراحتیاط مذکور (979 مناسک مشحیه) و دشوار باشد براو ماندن بعد از طلوع فجر، جایز است که قبل از طلوع فجر از آنجا بیرون رود به‌سوی‌منیه؛ مثل‌زنها ومردهای پیر وبیماران وکسانی که کار ضروری دارند.

آیة آیه‌الله تبریزی، آیة آیه‌الله خویی: کسانی که ناچارند همراه معذورین باشند، اگر بتوانند ولو یک لحظه قبل از طلوع آفتاب به مشعر برگردند باید برگردند و در فرض عجز، اگر بتوانند قبل از ظهر روز عید به آنجا برگردند باید برگردند.

آیة آیه‌الله فاضل: بلی لازم است همراهان معذورین و کسانی که عذر آنها برطرف شد، در صورت امکان برای درک وقوف اختیاری به مشعر برگردند.

2- - آیة آیه‌الله خامنه‌ای: این احتیاط را متعرض نشده‌اند.

آیة آیه‌الله سیستانی: جایز است به توقّف قسمتی از شب عید در آنجا و حرکت کردن قبل از طلوع فجر به طرف منیه اکتفا کنند.

آیة آیه‌الله مکارم: این احتیاط مستحب است.

سایر آیات عظام نظرشان این است: همین که مقداری از شب را در مشعر ماندند، می‌توانند تا قبل از طلوع فجر از آنجا بروند.

3- - آیة آیه‌الله فاضل: اگر وقوف در عرفات را درک کرده باشد.