منتخب مناسک حج( سال 1387) صفحه 66

حلق و تقصیر

[134 م]- احتیاط (1) 1 آن است که تقصیر در روز عید باشد، اگرچه بعید نیست جواز تأخیر تا آخرِ ایام تشریق.

[135 م]- اگر کسی سر نتراشید و تقصیر نکرد در منیه و از آنجا کوچ کرد باید مراجعت کند و عمل را انجام دهد و فرقی نیست در این حکم بین کسی که عمداً ترک کرده یا نسیاناً (2) 2 و سهواً یا بواسطه مسأله ندانستن.

[136 م]- اگر برای این شخص ممکن نشود برگشتن به منیه، هرجا که هست سر بتراشد یا تقصیر کند و موی خود را بفرستد (3) 3 به منیه، در صورت امکان، و مستحب است که مو را در منیه دفن کند در محل خیمه خود. (4) 4

[137 م]- اگر قبل از سر تراشیدن یا تقصیر، طواف و سعی کند از روی

1- - آیة آیه‌الله اراکی، آیة آیه‌الله نوری: این احتیاط ترک نشود.

آیة آیه‌الله تبریزی، آیة آیه‌الله خویی: احتیاط واجب آن است که در روز عید باشد و اگر روز عید نکرد تا آخر ذی‌حجه وقت دارد.

آیة آیه‌الله خامنه‌ای: این احتیاط واجب است.

آیة آیه‌الله سیستانی: احتیاط مستحب این است که از روز عید تأخیر نشود و بعید نیست تأخیر آن تا آخرین زمانی که بتواند اعمال حج را در ماه ذی‌حجه به جا آورد.

آیة آیه‌الله گلپایگانی: متعرض این فرع نشده‌اند.

2- - آیة آیه‌الله بهجت: اگر پس از اعمال حج تدارک نماید، اعاده طواف واجب است و در صورت تعمّد بنا بر احوط گوسفندی کفاره دارد

آیة آیه‌الله سیستانی: ناسی بنابر احتیاط واجب ملحق به عامد است.

3- - آیة آیه‌الله صافی، آیة آیه‌الله گلپایگانی: مستحب است موی خود را بفرستد.

آیة آیه‌الله مکارم: بنا بر احتیاط واجب.

4- - آیة آیه‌الله مکارم: یا غیر خیمه خود.