- مقدمه 1
- استطاعت 3
- نیابت 14
- عمره مفرده 16
- [أعمال عمره تمتّع] 17
- احرام عمره تمتّع 17
- [محل احرام] 17
- محرّمات احرام 19
- طواف 28
- نماز طواف 44
- سعی 46
- تقصیر 49
- [أعمال حج تمتع] 51
- احرام حج 51
- وقوف به عرفات 52
- وقوف به مشعر الحرام 53
- رمی جمره عقبه 55
- قربانی 58
- حلق و تقصیر 66
- کوچ از منیه 69
- اعمال مکّه 70
- بیتوته به منیه 75
- رمی جمرات 77
- لُقطه حرم 80
- محصور 81
بیتوته به منیه
[153 م]- واجب است بر حاج که شب یازدهم ذی حجه و شب دوازدهم را در منیه بیتوته کند؛ یعنی در آنجا بماند از غروب آفتاب (1) 1 تا نصف شب. (2) 2
[154 م]- مقدار شب که واجب است در این سه شب بیتوته کرد، از اول شب است تا نصف آن، (3) 3 پس کسی که از غروب بیتوته کرد در منیه تا نیمه شب مانع ندارد بعد از آن بیرون برود، و احتیاط مستحب آن است که پیش از طلوع صبح وارد مکه نشود.
[155 م]- نیمه شب را باید از اول غروب (4) 4 تا طلوع آفتاب حساب کنند، بنابر احتیاط (5) 5 واجب، و احتیاط آن است که از مغرب شرعی حساب
1- - آیة آیه‌الله اراکی، آیة آیه‌الله نوری: از غروب شرعی.
2- - آیة آیه‌الله بهجت: تا مابعد نصف شب.
آیات عظام تبریزی، خامنه‌ای، خویی، سیستانی، مکارم: می‌تواند از سر شب تا بعد از نیمه شب و یا از قبل از نیمه شب تا طلوع فجر در آنجا بماند.
آیة آیه‌الله فاضل: و بعید نیست که بتوان به نیمه دوم شب اکتفا کرد.
3- - آیة آیه‌الله فاضل: و اکتفا کردن به نیمه دوّم شب هم بعید به نظر نمی‌رسد.
نظریه سایر آیات عظام در ذیل مسأله قبل گذشت.
4- - آیة آیه‌الله اراکی: باید از اول غروب شرعی حساب شود.
5- - آیة آیه‌الله بهجت، آیة آیه‌الله مکارم: نیمه شب از اول غروب آفتاب تا طلوع صبح حساب‌می‌شود.
آیة آیه‌الله تبریزی: نصف شب در مسأله مبیت در منیه، نصف از غروب تا طلوع فجر است، گرچه احتیاط برای کسی که نصف اول شب را بیتوته می‌کند آن است که نصف از غروب تا طلوع آفتاب را در منیه بماند.
آیة آیه‌الله سیستانی: نیمه شب در منیه از غروب آفتاب تا طلوع فجر حساب می‌شود.
آیة آیه‌الله صافی، آیة آیه‌الله گلپایگانی: از مغرب تا طلوع فجر حساب کنند.
آیة آیه‌الله فاضل: نیمه شب در منی از غروب آفتاب تا طلوع فجر حساب می‌شود، بلی اگر بخواهد نیمه دوّم شب را بیتوته کند اولی این است که آن را تا طلوع آفتاب حساب کند.