حج و عمره صفحه 233

أَکْرَمِ وَفْدِکَ عَلَیْک) وَ أَعْطِنِی أَفْضَلَ مَا أَعْطَیْتَ أَحَداً مِنْهُمْ مِنَ الْخَیْرِ وَ الْبَرَکَهِ وَ الرَّحْمَهِ وَ الرِّضْوَانِ وَ الْمَغْفِرَهِ وَ بَارِکْ لِی فِیمَا أَرْجِعُ إِلَیْهِ مِنْ أَهْلٍ أَوْ مَالٍ أَوْ قَلِیلٍ أَوْ کَثِیرٍ وَ بَارِکْ لَهُمْ فِی. و دعا در آن روز در سایر جاها نیز مستحب است بلکه مستحب است اجتماع برای دعا پس آن روز روزی است بزگ پرخیر و برکت.

11_ بد نیست نمازی را که ابو بلال مکی نسبت به امام صادق(علیه السلام) داده که درعرفات خوانده (رجاءاً) بخواند.

می گوید(1): دیدم امام ششم(علیه السلام) را در عرفه 50 هسته برای حضرت آوردند سپس نماز می خواند، صد رکعت به قل هو الله احد خواند و آن را ختم کرد به آیه الکرسی، گفتم فدایت شوم هیچ یک از شما را ندیدم این نماز را در اینجا بخواند، فرمود: اینجا را هیچ پیغمبر و وصی پیغمبری نیامده مگر آنکه این نماز با خوانده.

افاضه به سوی مشعر

وقتی که غروب شد و سرخی گذشت افاضه می کند به سوی مشعر با آرامش و سنگینی مشغول به دعا و استغفار و رعایت میانه روی در راه رفتن، مرکب خود را تند نمی راند که آزاری به کسی برسد و هنگامی که به تل ریگ سرخ در سمت دست راست راه رسید می گوید:

اللَّهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفِی وَ زِدْ فِی عِلْمِی وَ سَلِّمْ لِی دِینِی وَ تَقَبَّلْ مِنِّی مَنَاسِکِی.

از خدا بپرهیزید و راه روید راه نیکویی و ضعیفی را لگد نکنید و مسلمی را لگد نکنید و در راه رفتن میانه رو باشید، همانا پیغمبر(صلی الله علیه و آله) ناقه خود را نگه می داشت یا مهارش را می کشید تا آنکه سر ناقه به جلو رحل می خورد و میفرمود ای مردم بر شما باد به مدارائی، پس از رویه رسول خدا(صلی الله علیه و آله) پیروی گردد، معاویه بن عمار(2) می گوید شنیدم امام صادق(علیه السلام) را می گفت اللَّهُمَّ أَعْتِقْنِی مِنَ النَّار