حج و عمره صفحه 236

فجر، نیت را تجدید کرده به قصد وجوب وقوف بین الطلوعین را بکند ولی اگر شب مشعر نبود و از طلوع فجر مشعر بود، بدون شک نیت وقوف واجب بکند و تجدید نیت مورد ندارد.

مسائلی چند:

1_ وقوف باید در مشعر باشد، بنابراین وقوف در غیر مشعر کفایت نمی کند و حکم آن حکم تارک وقوف است و اگر مردم فراوانند و به سبب ازدحام جا برای وقوف نیست به سوی مأزمین  وقوف کرده و چنانچه باز جای تنگ است به سوی کوه و مراقب باشد که خود مأزمین و کوه از حدود مشعر است و وقوف بر آن درست نیست.

2_ وقوف گرچه از شب تا نزدیک طلوع آفتاب واجب است ولی مانند وقوف عرفات رکن و غیر رکن دارد، وقوف رکنی مسمی وقوف از شب تا طلوع آفتاب است و بقیه واجب غیر رکنی است ولی نسبت به غیر معذور احتیاط بین الطلوعین ترک نشود و چنانچه عمداً از شب تا طلوع آفتاب مشعر را درک نکرد حج باطل است و درک اختیاری عرفه و اضطراری مشعر کفایت نمی کند.

لکن اگر مسمی وقوف درک شد (ولو در شب) و پیش از طلوع فجر بیرون رفت اگر از روی عمد بوده گناه دارد و کفاره آن گوسفندی است و برای زن ها و بچه ها و انسان ناتوان و ترسناک و کسانی که سرپرستی اینها را می کنند و همراه اینها هستند جایز است شب قبل از طلوع فجر افاضه کنند ولی احتیاطاً بعد از نیمه شب باشد و کفاره و گناهی بر آنان نیست.

و کسی که عذری (از عذرهای بالا را نداشت) و شب از روی سهو و فراموشی ویا نادانی بیرون رفت و تا طلوع خورشید متذکر و متوجه نشد، کفاره ای بر او نیست و اگر قبل از طلوع فجر یا بعد از آن تا فرصت کوچ کردن ملتفت و متذکر شد باید برگردد و چنانچه برنگشت احتیاطاً گوسفندی کفاره واجب است و سال بعد نیز حج را احتیاطاً بیاورد، گرچه در صورت درک اختیاری عرفات دور نیست حجش درست باشد.