حج و عمره صفحه 47

4_ حج امام چهارم زین العابدین(علیه السلام) :

پوشیده نیست که آن حضرت چون پدران بزرگوارش از این عبادت بزرگ سهمی وافر داشته و بارها به حج رفته که بعضی تا چهل بار گفته اند و در این سفرها حالات مخصوص و مناجات هائی آموزنده و کرامات باهره ای دوست و دشمن از حضرت ذکر کرده اند که به نمونه ای از آن اشاره می شود:

1_ صاحب خرائج و جرائح (راوندی) روایت کرده که چون حجاج بن یوسف خانه کعبه را ویران کرد (در مقاتله با عبدالله زبیر) سپس تصمیم بر تعمیر آن گرفتند چون خانه ساخته شد و خواستند حجر اسود را نصب کنند هر یک از علماء قوم یا قاضی از قضاتشان یا زاهدی از زهادشان حجر را نصب می کرد، متزلزل شده اضطراب پیدا کرده در جای خود قرار نمی گرفت تا آنکه علی بن الحسین(علیهما السلام) آمد و از دست آنان سنگ را گرفت نام خدا را برد و آن را نصب کرد، در جای خود قرار گرفت و مردم تکبیر گفتند.

2_ صاحب مناقب ذکر کرده از سعید بن المسیب که قرّاء حجّ نمی رفتند تا آنکه امام زین العابدین(علیه السلام) به حج رود و برای آنها حضرت سویق شیرین و ترش فراهم می کرد و خود را از خوردن آن بازمیداشت.

3_ باز صاحب مناقب گفته ابراهیم بن ادهم و فتح موصلی (از معاریف صوفیه) گفتند در بیابان از قافله دور شدیم ناگهان بچّه ای را دیدیم راه می رود گفتیم سبحان الله: در بادیه بیداء بچه ای راه می رود نزدیکش رفته سلام کردم جواب داد. گفتم کجا؟ گفت خانه پروردگارم، گفتم حبیبی تو کوچکی و بر تو واجب و مستحبی نیست، گفت ای شیخ کوچکتر از من را ندیدی مرد؟ گفتم کجا است توشه و مرکب سواری گفت:

زادی تقوای وراحلتی رجلای وقصدی مولای (توشه ام تقوای من و مرکب سواری پاهایم و مقصدم مولایم است) گفتم چیزی از خوردنیها با تو نمی بینم