حج و عمره صفحه 87

و همانگونه که جای احرام در روایت قمی مکه ذکر شده و این روایت خالی از ذکر احرام است روایتی هم که تفصیل حج ابراهیم و اسماعیل را دراد جای احرام را گو اینکه ذکر نکرده ولیکن می توان استفاده کرد که مکه بوده، قمی نیز روایتی معتبر از هشام از امام ششم ذکر کرده در اواخرش دارد که چون از بنای خانه فارغ شد ابراهیم با اسماعیل حج کردند.

و جبرئیل روز هشتم ذیحجه (ترویه) نازل و گفت به پاخیز ای ابراهیم و آبگیری کن برای آنکه در منی و عرفات آب نبوده، از اینجا است که روز ترویه نامیده شد، سپس حضرت را بیرون برد به سوی منی و در آنجا بیتوته کرد و انجام داد نسبت به ابراهیم آنچه را که نسبت به آدم کرده بود تا آخر روایت(1).

بحث دوم «معنی احرام»:

حقیقت احرام را می توان به توطین نفس بر ترک محرمات معینه احرام معنی کرد و به همین معنی برگشت دارد التزام ترک محرمات و می توان آن را انشاء التزام گرفت و ساده تر (احرام) عبارت از حالت خاصی است  (نظیر حال اعتکاف) مقدمه برای انجام حج یا عمره و با آن حالت از حلال بودن 25یا 24 چیزی که بر محرم حرام است انسان خارج و عود به حالت اول محتاج به انجام یک عده اموری است که تفصیلاً در جای خود گفته می شود.

و احرام مانند تکبیره الاحرام نماز است که با گفتن آن شخص در حالتی قرار می گیرد که قبل از آن نبود و بیرون آمدن از آن حالت احتیاج به سلام دادن در جای خود (آخر نماز) دارد، و احرام را اگر به معنی دوم بگیریم محرم شدن برای کسانی که قصد ارتکاب بعضی تروک احرام را دارند _ مانند تظلیل یا در آینه نگاه کردن منافات با احرام نداشته درست است ولی اگر التزام یا توطین نفس باشد تحقّق احرام مشکل است.