حج و عمره صفحه 90

باشد و احرام در نجس _ طلاپوش _ حریر و متنجس غیر معفو نباشد _ حلال بوده غصب یا مانند غصب نباشد: از حیوانی که گوشتش خورده نمی شود نبوده پوستی هم و مانند نمد نباشد.

3_ اما لبیک در غیر حج قران تا نگوید احرامی در کار نیست و محرمات و تروک بر انسان حرام نمی شود.

لبیک : صیغه آن - معنی آن

لبیک گفتن (تلبیه دارای بحث هائی گوناگون است)

1_ صیغه لبیک، دارای صیغه های متعددی است و معروف و مشهور همان است که در صحیح معاویه بن عمار از امام صادق(علیه السلام) وارد شده: لَبَّیْکَ اللّهُمَّ لَبَّیْک لَبَّیْکَ لا شَرِیْکَ لَکَ لَبَّیْک اِنَّ الحَمْدَ وَ النِّعْمَهَ لَکَ وَ المُلْک لا شَرِیکَ لَک. و اختیار این صیغه بهتر و احوط است و در همان روایت است که مرسلون به آن لبیک گفتند.

و باید این چهار لبیک گفته شود و به عربی صحیح اداء شود و اگر تمکن از صحیح گفتن یا یاد گرفتن دارد غلط گفت کافی نیست، ولی اگر نمی تواند صحیح بگوید غلط بگوید و ترجمه آن را به هر زبانی می تواند بگوید و نایب هم بگیرد.

و احتیاط مستحب است اضافه کردن لبیک پنجم نزد بعضی به این صورت: بحجه وعمره تمامها علیک لبیک (البته این احتیاط به این صورت در احرام عمره حج تمتع است).

2_ لبیک یا تثنیه مصدر است (اِی اَلبَّ لک آلِباباً بعد الباب: یا لَباً بعد لَبّ) و هر دو به معنی اقام است و (لَبّ بالمکان یا اَلَبَّ به اقام) نون تثنیه به اعتبار اضافه تثنیه به کاف خطاب حذف شده و لام کاف خطاب نیز حذف گشته و خلاصه معنی اجابتین لک.

و صاحب العروه الوثقی احتمال داده که از لب به معنی واجه باشد و معنی مواجهتی و قصدی لک می شود و احتمال سوم و چهارم را تضعیف کرده که از لَبّ الشییء به معنی خالص یعنی اخلاصم برای تو است و یا کلمه مفرده نظیر علی ولدی باشد و اضافه به کاف خطاب شده و یائش قلب شده از الف باشد.

و سید حکیم اعلی الله مقامه در مستمسک آن را کلمه ای مستقل دانسته که در مقام جواب منادی مانند سایر کلمات جواب گفته می شود و ظاهر و ضمیر برایش