حج و عمره صفحه 94

طرز خطاب شخصی خارجی با خطاب به طرز قضایای حقیقیه است که نوع خطابات شرعی از این قبیل است.

کسی که نمی تواند لبیک بگوید

4_ کسی که نمی تواند تلفظ به لبیک کند (مانند اشخاص لال یا گنگ یا بچه ها که هنوز قدرت تلفظ ندارند یا بزرگ هستند و زبان آنان به عربی آشنا نیست یا از آنان قصد محقق نمی شود مانند دیوانه اگر گفتیم دیوانه کبیر را می شود حج برد و احرام داد یا بیهوشی که چاره ای نباشد از احرام دادنش).

چنانچه به هیچ گونه برای آنها امکان ندارد نه گفتن و نه اشاره با دست و نه حرکت زبان و نه گذراندن به قلب مانند بچه غیر ممیز و بیهوش و بعضی اقسام لال و گنگ ها، به نیابت اکتفا می کند در گفتن تلبیه _ و با تمکن از یکی از آنچه گفته شد آن را آورده و احتیاطاً نایب نیز برای او لبیک بگوید _ و در صورت امکان اشاره یا حرکت زبان هر دو را آورده و بدل بگذارند.

و در صورتی که زبانش به صحیح گفتن نمی گردد و خلقه بعضی حروف را به بعضی دیگر تبدیل می سازد همان که می تواند بگوید و احتیاطاً نیز نایب بگیرد.

نماز خواندن و وصیت کردن و عقد و طلاق و اقرار اخرس و لال و کفر و اسلامش نیز مانند احرامش است لیکن احتیاط در تمام موارد نیست.

بحث چهارم « میقات و تعداد آنها»

اشاره

بحث چهارم جای انعقاد احرام (که از آن تعبیر به میقات می شود):

نسبت به قاصدین مکه معظمه میقات یکی نبوده بلکه ارتباط با راه عبور آنها به سمت مکه دارد، خواه نقطه عبور آنها نزدیک وطن آنان باشد یا وطن جای دیگری است و عبور را از میقات خاصی قرار داده اند، به هر ترتیب میقات های احرام در حجّ و عمره ده جا است:

1_ مسجد شجره (ذو الحلیفه) این میقات خود مسجد است نه محازی آن و مخصوص کسانی است که از طریق مدینه طیبه به سمت مکه می روند.