نگاهی عرفانی- اخلاقی به مناسک حج صفحه 108

می گیرد.

امام صادق علیه السلام می فرماید:

کسی که حاجی را در آغوش بگیرد و با او معانقه کند و گردی از راه حج که در لباس حاجی است، بر لباس او بنشیند، مانند آن است که حجرالاسود را لمس کرده است.(1)

در این باره به این نکته مهم باید توجه کرد که ول خرجی و زیاده روی در  برگزاری مراسم استقبال از حاجیان، کاری ناپسند است و نباید این شیوه در جامعه اسلامی نهادینه شود؛ زیرا به قداست جامعه اسلامی آسیب می رساند.

2. حفظ حالت های به دست آمده در موسم حج

حاجی پیش از رفتن به این سفر مقدس خود را آماده می کند و نیت خود را خالص می گرداند و صفت های ناپسند را از خود دور می کند و در این سفر با خدا پیمان می بندد که انسانی والا و شایسته باشد. پس از بازگشت از حج، تازه راهی نو آغاز شده است و مسئولیت او سنگین تر می شود. بنابراین، حفظ حالت های روحانی به دست آمده، سخت تر از انجام اعمال و مناسک حج است. حاجی باید تلاش کند نورانیتی را که در این سفر پدید آمده است، حفظ کند و با گناه و معصیت، این نورانیت را از بین نبرد. «حج، نورانیتی به ارمغان می آورد و تا زمانی که آلودگی به گناه پیدا نکرده، آن نور در چهره او باقی می ماند.»(2) پیامبر اکرم صلی الله علیه و آلهدر این زمینه می فرماید: «نشانه