مناسک حج:مطابق با فتاوای حضرت آیت الله العظمی موحدی نجفی(مد ظله) صفحه 33

استطاعت را داراست و می خواهد احتیاط کند، می تواند در نیّت خود قصد مطلق امر(1) کند و می تواند قصد حج احتیاطی و ما فی الذمّه کند.

(مسئله 74) کسی که حج واجب خود را انجام داده است می تواند حج خود را احتیاطا اعاده کند؛ ولی - در صورت صحت حج و بطلان اجزای آن - اعاده حج کفایت از اعاده اجزای حج نمی کند؛ بلکه باید خودِ آن جزء را تدارک (2)نماید.

(مسئله 75) اگر کسی که مستطیع است به قصد عمره تمتّع محرم شود و پس از ورود در حرم (3)از دنیا برود و حج و عمره از او ساقط می شود؛ به شرط اینکه در منطقه حرم از دنیا رفته باشد؛ چه قبل از اعمال عمره باشد یا در وسط عمره و یا بعد از آن. ولی اجرای این حکم در غیر عمره تمتّع و حَجَّه الاسلام محل اشکال است. و اگر پیش از احرام یا پیش از ورود در حرم از دنیا برود، پس اگر از سابق حج براو واجب و ثابت شده باید برای او نایب بگیرند و نیابت از میقات کافی است؛

1- «مطلق امر» یعنی دستور خداوند بدون قید و عنوان واجب یا مستحب بودن آن.
2- «تدارک» یعنی جبران آن جزء به اینکه آن را مجددا به جا آورد.
3- حدّ حرم از جانب شمال مکّه: «مسجد تنعیم» با فاصله شش کیلومتر تا مسجدالحرام، و از جانب جنوب: محلی به نام «اضائه لبن» با فاصله دوازده کیلومتر تا مسجدالحرام، و از جانب شرق: «جعرانه» با فاصله سی کیلومتر، و از جانب غرب: «حدیبیّه» با فاصله چهل و هشت کیلومتر می باشد.