دستور و وصیت نامه شرعی و قانونی صفحه 52

پرهیز از غیبت

ارجمندانم! وصیّت می کنم، غیبت نکنید که گناهی است بس بزرگ، اگر می خواهید خود شما آبرو داشته باشید، آبروی مؤمنین را حفظ کنید، قرآن به صراحت اعلام فرموده است کسی که غیبت می کند مثل آن است که گوشت برادر مُردۀ خود را بخورد، غیبت های حضوری، تلفنی، تلگرافی، کامپیوتری، با نامه و با اشاره و... همه حرام و گناه و معصیت است، آخرت خود را با غیبت و گناه بر باد ندهید.

پرهیز از تهمت

فرزندانم! از تهمت زدن به مؤمنین که گناهی است بسیار بزرگ، شما را برحذر می دارم. کسی را متّهم نکنید و نیز خود شما در جاهای مشکوک و با افراد مشکوک و دوستان بدنام نباشیدکه متّهم خواهید شد. (نه به کسی تهمت بزنید و نه کاری کنید که خود متّهم شوید)

امیرالمؤمنین(علیه السّلام) فرمود: «از جاهایی که مورد اتّهام است بپرهیزید»

دوری گزیدن از ریاکاری

فرزندانم! در هیچ عمل خیر و اعمال عبادی، ریا و خودنمایی نکنید که ریا شرک خفی است و ریا عبادت را باطل می کند؛ جای ریاکار در جهنم است! جداً به شما توصیه می کنم که: برای من مجالس ختم قرآن و فاتحۀ ریایی نگیرید. هرگاه تشییع جنازه کردید، اگر نماز خواندید، حرم مشرف شدید،فاتحه دایرکردید، نذرکردید و... فقط برای خدا باشد، از رقابت های ناسالم بپرهیزید. من منتظر اعمال خدایی و شایستۀ شما هستم.

مراسم سوم، هفتم و چهلم و نذر و صدقه ها ی ریایی آتش سوزان