دستور و وصیت نامه شرعی و قانونی صفحه 56

دعای مخصوص حالت احتضار

مستحب است که این دعا را طوری برای محتضر تلقین کنندکه بفهمد:

«اَللّهُمَّ ٱغفِر لِیَ ٱلکَثِیرَ مِن مَعاصِیکَ وَ ٱقبَل مِنِّی ٱلیَسِیرَ مِن طاعَتِکَ یَا مَن یَّقبَلُ ٱلیَسِیرَ وَ یَعفُو عَنِ ٱلکَثِیرِ إقبَل مِنِّی ٱلیَسِیرَ وَ ٱعفُ عَنِّی ٱلکَثِیرَ إنَّکَ أنتَ ٱلعَفُوُّ ٱلغَفُورُ اَللّهُمَّ ٱِرحَمنِی فَإنَّکَ رَحِیمٌ.»(1)

ترجمه: «خدایا! از نافرمانی های زیادی که کرده ام مرا ببخش و طاعت کمی که انجام داده ام قبول فرما، ای کسی که اندک را می پذیری و از بسیار عفو و گذشت می کنی، اندک مرا قبول فرما و از (گناهان) زیاد من درگذر، همانا تو بخشنده و بخشایش گر هستی، خدایا! به من رحم کن زیرا تو رحم کننده و مهربان هستی.»

ب- آداب بعد از مرگ

برخی از آداب بعد از مرگ عبارتند از:

بعد از مرگ مستحب است که چشم ها، دهان و چانه ی میّت را ببندند، دست و پای او را دراز کنند و پارچه ای روی او بیندازند.

مستحب است در دفن میّت عجله کنند و مؤمنین را برای تشییع جنازه اطّلاع دهند.

واجب است میّت را سه غسل بدهند (با آب سدر، با آب کافور و با آب خالص) سپس مستحب است او را حنوط کنند، آن گاه بر او نماز خوانده دفن کنند. (این احکام واجب کفایی است، اگر کسی آن را انجام دهد از سایر مؤمنین ساقط می شود) و تمام احکام باید مطابق فتوای مرجع تقلید انجام شود.

مستحب است از مؤمنین حاضر، خواسته شود تا برای میّت دعا کنند و به خوبی و ایمان او شهادت دهند، و نیز برای او نماز رفع وحشت بخوانند.