دستور و وصیت نامه شرعی و قانونی صفحه 64

زنده و وارد محشر می کند، ای علی! من فاطمه دختر محمد(صلّی الله علیه و آله وسلّم ) هستم. خدا مرا به ازدواج تو درآورد تا در دنیا و آخرت برای تو باشم. تو از دیگران بر من سزاوارتری؛ حنوط، غسل و کفن کردنم را در شب انجام بده و بر من نماز بگزار و شب مرا دفن کن و هیچ کس را اطّلاع نده. تو را به خدا می سپارم و بر فرزندانم تا قیامت و رستاخیز سلام و درود می فرستم.»

از وصیّت های امام حسن مجتبی(علیه السّلام)

جناده بن ابی امید می گوید: من خدمت امام حسن مجتبی(علیه السّلام) در موقع شهادتش مشرّف شدم ... عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! به من پند و اندرز بده، فرمود: «آری خود را برای سفر [آخرت] آماده کن و پیش از آن که اجلت برسد توشه ی خود را به دست آر و بدان که تو دنیا را می جویی و مرگ تو را ...»(1)

و از وصایای امام حسن به امام حسین(علیهماالسّلام) این بود که فرمود:

«مرا در تابوتم بگذار و تا قبر جدّم رسول خدا(صلّی الله علیه و آله وسلّم ) ببر برای تجدید پیمان، سپس به قبر جدّه ام فاطمه بنت اسد(علیهاالسّلام) برگردان و در آن جا دفن کن و تو را به رسول خدا(صلّی الله علیه و آله وسلّم ) سوگند می دهم که در تشییع جنازۀ من خونی حتی به اندازه ی خونِ حجامت نریزد.»(2)

از وصیّت های امام حسین(علیه السّلام)

امام حسین(علیه السّلام) نیز وصیّت های مهمّی برای خاندان خویش و مؤمنان داشته اندکه به برخی اشاره می شود.