ادوار فقه (شهابی) صفحه 30

- 3- حفصه

سیّمین زنی را که ابو نعیم نام برده حفصه دختر عمر زن پیغمبر (ص) است لیکن در بارۀ او چیزی ننوشته جز این موضوع که پیغمبر (ص) او را اطلاق داده و پدرش عمر خطّاب غمناک گشته و خاک بر سر ریخته و گفته است:

«ما یعبأ اللّٰه بعمر بعد هذا».

چون خبر کلام عمر به پیغمبر (ص) رسیده بر عمر رحمت آورده پس از جانب خدا فرمان یافته که حفصه را مورد عنایت «رجوع» قرار دهد و چنین شده است «1».

موضوعی دیگر که در بارۀ حفصه یاد کرده مسألۀ صحیفه است

بدین مضمون که زید بن ثابت «2» از پدر خود نقل کرده که گفت: چون ابو بکر مرا به جمع قرآن مأمور ساخت آن را بر پاره های پوست و شانه ها، و پوست شاخه های درخت خرما نوشتم و جمع کردم. هنگامی که ابو بکر در گذشت عمر آنها را در یک صحیفه نوشت و نزد خود نگهداشت. چون عمر به هلاکت رسید آن صحیفه نزد حفصه زن پیغمبر (ص) بود عثمان صحیفه را از او خواست و سوگند یاد کرد که آن را به او باز پس خواهد داد.

______________________________
(1) در الاستیعاب و الاصابه هم این قسمت آورده شده و تاریخ ولادت و وفات و ازدواج حفصه با پیغمبر و کیفیت ازدواج و اختلافات در آنها آورده شده و به گفتۀ صاحب «الاصابه» او از پیغمبر (ص) روایت کرده و گروهی مانند برادرش عبد اللّٰه و جمعی از صحابه از وی روایت نموده اند.
(2) به گفتۀ این اثیر در «الکامل» (جزء 3- صفحه 244) زید بن ثابت که کاتب، وحی و جامع قرآن بوده زبان عربی و عبری و فارسی و رومی و قبطی را می دانسته است.