ادوار فقه (شهابی) صفحه 307

طبقه را با صحابی ملاقاتی نبوده و طبقه ای را از صحابه بشمار آورده اند که در هر دو نظر بر اشتباهند. و اللّٰه اعلم»

تنبیه

دانسته شد که اجتهاد و فتوی، کم یا بیش، در عهد صحابه بوجود آمده و مواردی هم بعنوان نمونه در جلد اول یاد گردید لیکن نسبت به همۀ آن موارد جزئی، استقصاء بعمل نیامد و نباید هم همۀ آن جزئیات در آنجا مورد استقصاء قرار می گرفت بلکه این کار را تألیف کتابی خاص و شاید تألیف کتابهایی مخصوص باید چه به طوری که بعضی از دانشمندان تصریح کرده اند: جمعی از صحابه را آن اندازه فتوی بوده است که می توان از مجموع فتاوی هر یک از آنان کتابی فراهم آورد.

شهاب الدین احمد بن علی بن محمد بن محمد بن علی عسقلانی شافعی معروف به «ابن حجر» (متوفّی به سال 852 قمری) در کتاب «الإصابه فی تمییز الصّحابه» تحت عنوان «فائده» این مضمون

را آورده است:

«از صحابه کسی که بطور اطلاق از همه بیشتر فتوی داشته هفت کس بوده اند: