ادوار فقه (شهابی) صفحه 419

ابن جریج

ابو الولید عبد الملک بن عبد العزیز بن جریج.

ابو اسحاق پس از عنوان بالا چنین آورده است:

«و جریج عبد لآل امّ حبیب بنت جبیر. مات سنه خمس و مائه (ظ: خمسین و مائه)..» آن گاه از قول خود ابن جریج نقل کرده که این مضمون را گفته است:

«بعد از این که از عطاء آن چه باید فرا گیرم فرا گرفتم و فراغ یافتم هفت سال با عمرو بن دینار نشستم و از مجلس او استفاده بردم.. و بیست سال در دست چپ عطاء می نشستم و کسی مرا بر آن غلبه نکرد». بوی گفته شده: چه چیز ترا باز داشته از این که بر دست راست او بنشینی؟ گفته است: قریش در نشستن آنجا بر من غلبه می داشت..»

ابن خلّکان در بارۀ او چنین آورده است:

«ابو خالد و ابو الولید «1» عبد الملک بن عبد العزیز بن جریج القرشیّ، بالولاء، المکّی مولی أمیّه بن خالد بن اسیّد. و یقال: ان جریجا کان عبدا لأمّ حبیب بنت جبیر زوجه عبد العزیز بن عبد اللّٰه بن خالد بن اسیّد بن ابی العیص بن أمیّه فنسب ولاؤه الیه.»

آن گاه این مضمون را گفته است:

«عبد الملک یکی از علماء مشهور است. و می گویند نخستین کسی که در اسلام

ابا الولید و ابا خالد» و در موضعی دیگر بدین گونه است «قال ابو عاصم: کانت له کنیتان: إحداهما ابو الولید و الاخری ابو خالد».