ادوار فقه (شهابی) صفحه 465

از ابو سهر نقل شده که او از سعید روایت کرده که وی این جمله را گفته است «لم یکن فی زمان مکحول ابصر بالفتیا منه و کان لا یفتی حتّی یقول: لا حول و لا قوّه الا باللّٰه، هذا رأی و الرّأی یخطئ و یصیب» از زهری این مضمون نقل شده است:

«علماء چهارند: سعید بن مسیّب در مدینه، عامر شعبی در کوفه، حسن ابی حسن در بصره و مکحول در شام» ابن ندیم از تألیفات مکحول، دو کتاب زیر را یاد کرده است:

1- کتاب السّنن فی الفقه.

2- کتاب المسائل فی الفقه.

- 2- اشدق

ابو ایوب سلیمان بن موسی الأشدق «1».

سلیمان اشدق، به گفتۀ ابو اسحاق، در سال یک صد نوزده (119) وفات یافته و از اکابر شاگردان و اصحاب مکحول بوده است.

ابو نعیم پس از این که سلیمان را به عبارت:

«و منهم الصّدیق الاصدق، الفقیه الاحذق سلیمان بن موسی الأشدق، رض»

جائی از کتب رجالی، که در دسترسم هست ندیده ام، که این وصف خود سلیمان است یا وصف پدرش، موسی، و منظور از آن گشادی دهان او بوده یا این که کنایه از سخنوری و زبان آوری است.