ادوار فقه (شهابی) صفحه 472

- 3- زبیدی

ابو الهذیل محمّد بن ولید زبیدی «1».

زبیدی، به گفتۀ ابو اسحاق، در سال یک صد و چهل و هشت (148) وفات یافته است.

از محمد بن سالم حکایت شده که این مضمون را گفته است:

«من در رصافه نزد ابن شهاب (زهری) قرآن می آموختم. روزی محمّد بن ولید زبیدی را نزد او دیدم ابن شهاب، مرا گفت: نزد زبیدی قرآن بخوان و از او فراگیر چه زبیدی بر همۀ علوم من احاطه دارد و همۀ آن چه را من می دانم او می داند»

- 4- اوزاعی

ابو عمرو عبد الرحمن بن عمرو بن یحمد «2» اوزاعی.

اوزاعی به گفتۀ ابو اسحاق از اسیران یمن بوده و خود او از قبیلۀ «اوزاع» نبوده است و در سال هشتاد و هشت متولد شده و در سال یک صد و پنجاه و هفت (157) به سنّ شصت و پنج سال وفات یافته است.

______________________________
(1) کلمۀ زبید (مصغر بر وزن جنید) قبیله ایست از مذحج و اسم زبید، منبه بوده است و زبید (بر وزن شهید) شهری است در یمن که جمعی از علماء بدان نسبت داده شده اند چنانکه به اول هم گروهی از صحابه و از علماء منسوب شده اند و عمرو بن معدیکرب به آن منسوب است.
(2) در نسخه چاپی طبقات الفقهاء جد اوزاعی به نام «محمد» ضبط شده لیکن چنانکه در تاریخ ابن خلکان ضبط شده و ممقانی از کتاب «تهذیب الاسماء» نقل کرده «یحمد» (بضم یاء مثناه تحتانی و سکون حاء مهمله و کسر میم و دال مهمله) درست است نه محمد.