ادوار فقه (شهابی) صفحه 477

- 5- تنوخی

ابو محمّد سعید بن عبد العزیز تنوخی.

تنوخی به سال یک صد و شصت و شش وفات یافته است.

ابو اسحاق در بارۀ تنوخی این جمله را گفته است:

«فقیه اهل الشّام، مع الاوزاعی و بعده». ابو اسحاق بیش از این نسبت به تنوخی چیزی نگفته در کتب دیگران هم در بارۀ این تنوخی «1» ترجمۀ مستقلّی دیده نشده است.

صاحب «لسان المیزان»، ابن حجر عسقلانی، در این کتاب کسی را بعنوان سعید بن عبد العزیز بن بکره آورده لیکن از کنیه (ابو محمد) و از نسبت (تنوخی) برای آن کس یادی نکرده عین عبارت آن کتاب چنین است:

«سعید بن عبد العزیز بن بکره، تفرّد به عثمان بن عطاء، احد الضّعفاء، بهذا الباطل، قاله عبد الرحمن المحاذلی حدّثنا عثمان عن سعید بن عبد العزیز عن

ابیه عن جدّه، رفعه: انّ رجب شهر عظیم تضاعف فیه الحسنات، و من صام منه یوما فکانّما صام سنه.. الحدیث. و لا ذکر لسعید و لا لأبیه فی شی ء من کتب الرّواه و لا تعریف لحال احد منهم الّا فی هذا الحدیث الّذی ذکره البخاری فی کتاب الضّعفاء»