ادوار فقه (شهابی) صفحه 487

نمیرد (شاید به واسطۀ غریب بودن او یا به واسطۀ نامأنوس بودن مردم آنجا بوده است) لیکن مرگش در آنجا واقع شده است ابو نعیم نوشته است که صاحب «حیره» از «هیت» به هارون رشید، خلیفۀ عباسی، نوشت: مردی غریب در اینجا مرده است مردم بر جنازۀ او فراهم آمدند پرسیدم کیست گفتند: عبد اللّٰه بن مبارک خراسانی..»

باز به اسناد از عبد الرحمن بن عبید اللّٰه نوشته که گفته است: در ماه رمضان از سال 181 نزد فضل بن عیاض بودیم که جوانی وارد شد و مرگ عبد اللّٰه را خبر داد.

فضل گفت: خدایش بیامرزاد که او را پس از مرگ جانشینی مانند نیست. و ابو اسحاق فزاری گفت: خود مرا دشمن دارم چون می بینم چنانکه شایستۀ ابن مبارک است در مرگ

او تأثّر و اندوه ندارم.

- 2- ولید بن مسلم

ابو العباس ولید بن مسلم مولی قریش.

ولید بن مسلم به گفتۀ ابن ندیم در سال یک صد و نود و چهار (194) در هنگام باز گشت از حجّ وفات یافته و از تألیفات او است:

1- کتاب السّنن فی الفقه 2- کتاب المغازی