ادوار فقه (شهابی) صفحه 488

- 3- محمد بن یوسف

ابو عبد اللّٰه محمد بن یوسف واقد.

ابن ندیم تحت عنوان «الفریابی الکبیر» در بارۀ او چنین افاده کرده است:

«صاحب سفیان و از اهل قیساریه است. علم را از کوفیین فرا گرفته و کتابهای زیر را تألیف کرده است:

1- کتاب التّفسیر.

2- کتاب الطّهاره.

3- کتاب الصّلاه.

4- کتاب الصّیام.

5- کتاب الزّکاه.

6- کتاب المناسک. و بدین روش تا همۀ کتب فقه «1»» ابن اثیر در «اللّباب فی تهذیب الانساب» ذیل عنوان «الفریابی» این مضمون را آورده است.

«بکسر فاء و سکون راء و فتح یاء آخر حروف و بعد از الف باء موحّده»، این نسبت به «فاریاب» که شهرکی است در نواحی بلخ، داده می شود و در این نسبت چنانکه «فریابی» گفته شده «فاریابی» و «فیریابی»، با یاء، نیز گفته می شود.

«گروهی این نسبت را دارند که از ایشان است ابو عبد اللّٰه محمد بن یوسف