ادوار فقه (شهابی) صفحه 509

«آری به پروردگار کعبه. آری به پروردگار کعبه. آری به پروردگار کعبه (سه بار تکرار کرد)» باز خطیب به اسناد از محمد بن سیرین آورده که وی این مضمون را گفته است:

«من در کوفه چهار تن را که بعنوان فقاهت شهرت داشتند ادراک کردم پس هر کس نخستین آنان را حارث، می گفت دوم را عبیده نام می برد و هر کس عبیده را نخستین می شمرد حارث را دومین می گفت بعد از این دو، علقمه و شریح را نام می بردند» «پس از آن ابن سیرین چنین گفته است:

«.. و کسانی که شریح نازلترین آنان بشمار آید مردانی سخت بزرگ و بلند پایه اند».

- 4- اسود نخعی

ابو عمرو، و به قولی ابو عبد الرحمن، اسود بن یزید بن قیس نخعی برادرزادۀ علقمه بن قیس.

اسود، به گفتۀ ابو اسحاق در سال هفتاد و پنج (75) و بنقل از مختصر ذهبی در سال هفتاد و چهار (74) وفات یافته است.

از شعبی پرسیده شده که علقمه افضل بوده یا اسود؟ در پاسخ گفته است:

«کان علقمه مع البطی ء، و هو یدرک السّریع» از مختصر ذهبی نقل شده که در آن، اسود چنین وصف شده است:

«انّ له ثمانین حجّه و عمره و کان یصوم حتّی یخضرّ و یصفرّ و یختم فی لیلتین».