ادوار فقه (شهابی) صفحه 580

- 3- شریک بن عبد اللّٰه

ابو عبد اللّٰه شریک بن عبد اللّٰه بن ابی شریک نخعی.

شریک در سال نود و پنج در بخارا متولّد شده و در روز شنبه غرّه ذی القعده از سال یک صد و هفتاد و هفت در کوفه وفات یافته است.

شریک در آغاز کار قاضی کوفه بوده و از آن پس در اهواز متصدّی شغل قضاء گشته است.

ابو اسحاق، پس از نوشتن قسمت بالا، از سفیان بن عیینه این مضمون را نقل کرده است:

«ما ادرکت بالکوفه احضر جوابا من شریک بن عبد اللّٰه» ابن خلّکان در بارۀ شریک چنین گفته است:

«عالم، فقیه، فهیم، ذکیّ و فطن و عادل در حکم و کثیر الصّواب و حاضر جواب بوده. روزی در محضر وی از معاویه بن ابی سفیان سخن به میان آمده و به حلم و بردباری ستوده شده شریک این مضمون را گفته است:

«کسی که حقرا سبک و خوار داند و با علی کارزار کند حلیم نیست..»

«روزی شریک پیش از این که قاضی شده باشد، بر مهدی خلیفۀ عباسی وارد گردیده مهدی به او گفته است:

ناگزیر باید یکی از سه کار را که می گویم به پذیری: یا قضا را متصدّی شوی یا به فرزندان من علم و حدیث بیاموزی یا یک بار با من غذا بخوری. شریک ساعتی به

اندیشه فرو رفت آن گاه، یک بار غذا خوردن با خلیفه را پذیرفت. مهدی او را نگهداشت و به طبّاخ فرمود غذایی هر چه لذیذتر فراهم سازد چون شریک از آن غذا بخورد طبّاخ به خلیفه چنین گفت: