ادوار فقه (شهابی) صفحه 681

پیشوایان چهار گانۀ اهل سنّت

- 1- ابو حنیفه 80- 150

ابو اسحاق، که ابو حنیفه را در طیّ یاد کردن فقیهان تابعی طبقۀ چهارم از فقهاء کوفه آورده، باین مضمون گفته است:

«ابو حنیفه نعمان بن ثابت بن زوطی بن ماه (رض) مولی تیم اللّٰه بن ثعلبه به سال هشتاد (80) متولّد شده و در ماه رجب یا شعبان از سال یک صد و پنجاه (150)، به سنّ هشتاد سال، در گذشته است.

«شافعی گفته است:

مالک را پرسیدند: آیا ابو حنیفه را دیده ای؟ پاسخ داده است: آری مردی را دیدم که اگر در بارۀ این ستون سخن می گفت تا ثابت کند که آن از زر است از عهده برمی آمد و حجّت بپا می داشت.

«باز هم شافعی (رض) گفته است:

«هر کس حدیث صحیح بخواهد باید از مالک بگیرد و کسی که جدل بخواهد بر او است که ابو حنیفه را ببیند و کسی که خواستار تفسیر باشد شایسته است از مقاتل ابن سلیمان فرا گیرد. و هم گفته است: هر کس بخواهد در فقه متبحّر و ماهر گردد او بر ابو حنیفه عیال است.

«ابو حنیفه فقه را از حمّاد بن ابی سلیمان، راویۀ ابراهیم، گرفته و زمان چهار صحابی: انس بن مالک و عبد

اللّٰه بن ابی اوفی انصاری و ابو طفیل، عامر بن وائله و سهل بن سعد ساعدی را ادراک کرده و با گروهی از تابعان مانند شعبی، و نخعی