ادوار فقه (شهابی) صفحه 712

- 2- مالک 95- 179

ابو اسحاق شیرازی که مالک بن انس را در طیّ طبقۀ سیم از فقیهان تابعی مدینه یاد کرده در ترجمۀ او این مضمون را آورده است:

«ابو عبد اللّٰه مالک بن انس بن مالک اصبحی، رضی اللّٰه عنه، به سال نود و پنج (95) متولّد شده و در سال یک صد و هفتاد و نه (179) به سنّ هشتاد و چهار سال (84) وفات یافته است.

«واقدی مدّت زندگانی وی را نود سال دانسته است. مالک علم را از ربیعه فرا گرفته و با ربیعه در نزد سلطان به افتا پرداخته. مالک گفته است: مردی بود که من از او علم می گرفتم او نمرد تا این که می آمد نزد من و از من استفتاء می کرد و علم می آموخت.

«ابن وهب «1» گفته است:

«در همۀ مشرق و مغرب مردی بر حدیث پیغمبر (ص) آگاهتر از مالک نیست و مالک یکی از شش امام است، که دارای مذاهب متبوعه اند در بلاد و امصار. و ایشانند: مالک و ابو حنیفه و شافعی و احمد و سفیان ثوری و داود ظاهری.

«امام ابو الفضل یحیی حصفکی، خطیب شافعی آنان را در بیت زیر آورده است:

و ان شئت ارکان الشّریعه فاسمع لتعرفهم و احفظ اذا کنت سامعا

محمّد و النّعمان، مالک و احمد و سفیان و اذکر بعد داود تابعا

«و مالک را مادرش سه سال باردار بوده یعنی در مدت سه سال در شکم مادر می زیسته است!» یا للعجب!