ادوار فقه (شهابی) صفحه 764

- 15- طبری 224- 310

ابو جعفر محمد بن جریر طبری.

ابو اسحاق در بارۀ او پس از عنوان بالا (در ذیل ترجمه داود بن علی اصفهانی) این مضمون را آورده است: «طبری در بغداد منزلی ساخته و به سال سیصد و ده (310) وفات یافته.

طبری صاحب تاریخ و مصنّفات بسیار دیگر است.

«قاضی ابو الفرج معافی بن زکریای نهروانی معروف به ابن طوار «1» مذهب طبری را می داشته و خود فقیه، ادیب، شاعر و عالم به همۀ علوم بوده است «ابو علی داودی، قاضی شهر ما، ابیات زیر را از گفته های ابو الفرج برایم انشاد کرد:

أ اقتبس الضّیاء من الضّباب؟ و التمس الشّراب من السّراب؟..»

خطیب بغدادی در بارۀ طبری این مضمون را آورده است:

«طبری بغداد را وطن خویش قرار داده تا در همان جا در گذشته است. او یکی از ائمه و علماء است که به واسطۀ معرفت و فضلش قول وی متّبع و رایش مرجع است.

إلی ابن جریر الطبری) المعروف بابن طراره» عنوان کرده و او را از «اعلم ناس به فقه مذهب ابن جریر و نحو و لغت و فنون ادب و اخبار و اشعار» شمرده است شاید بعدا مختصری از ترجمه او در این اوراق آورده شود.

و در ذیل ترجمه حسن بن علی.. بن شاهویه (جزء صفحۀ 34-) چنین آورده «.. و حدث عن خلق کثیر منهم.. و المعافی بن زکریا بن طرار» و در پاورقی تعلیقه بر «طرار» نوشته شده «.. و فی الاصل: طراز و هو تصحیف..»