ادوار فقه (شهابی) صفحه 806

طبقه پنجم از شاگردان و اصحاب ابو حنیفه

ابو اسحاق از طبقۀ پنجم اشخاص زیر را با ترجمه و تعریفی مختصر آورده است:

1- «ابو جعفر احمد بن محمد بن سلامه طحاوی که ریاست اصحاب ابو حنیفه در مصر بوی منتهی شده. طحاوی علم را از ابو جعفر بن ابو عمران و از ابو حازم، و غیر این دو، فرا گرفته و نخست بمذهب شافعی بوده و نزد ابو ابراهیم مزنی می آموخته و چون مزنی وی را گفته است «و اللّٰه لا جاء منک شی ء» به خشم آمده و از نزد او به نزد ابو جعفر بن ابی عمران رفته و هنگامی که کتاب مختصر خود را تألیف کرده گفته است «خدای بیامرزاد مزنی را که اگر زنده می بود سوگند خویش را کفّاره می داد» و از مصنفات او است «اختلاف العلماء» و «الشّروط» و «احکام القرآن» و «معانی الآثار» «طحاوی به سال دویست و

سی و هشت (238) متولّد شده و در سال سیصد و بیست و یک (321) وفات یافته است» 2- «ابو الحسن عبد اللّٰه بن حسن کرخی «1» که به سال دویست و شصت (260) ولادت یافته و در سال سیصد و چهل (340) در گذشته است و ریاست علم در اصحاب ابو حنیفه به او انتهاء پذیرفته. کرخی مردی پارسا بوده و ابو بکر احمد بن علی رازی و