ادوار فقه (شهابی) صفحه 812

طبقه هفتم از اصحاب و شاگردان ابو حنیفه

ابو اسحاق از طبقه هفتم (آخرین طبقه که او یاد کرده) اشخاص زیر را با ترجمه و تعریفی بسیار مختصر آورده است:

1- قاضی ابو هیثم فقیه نیشابور که فقه را از قاضی الحرمین اخذ کرده و فقیهان نیشابور: قاضی ابو محمد ناصحی و ابو العلا صاعد محمّد بن الاستوای «1» از او فقه فرا گرفته اند.

2- ابو بکر محمّد بن

موسی خوارزمی فقیه بغداد که به سال چهار صد و سه (403) در گذشته و فقیهی حسن الفتوی بوده از ابو بکر رازی فقه آموخته و قاضی ابو عبد اللّٰه صیمری «2» از او فقه را فرا گرفته است.

______________________________
(1) ابن اثیر در «اللباب..» پس از این که آن را «بضم الالف و سکون السین المهمله و فتح التاء المنقوطه باثنتین من فوقها، او ضمها، و بعدها الواو و الالف ثم الیاء المنقوطه باثنتین من تحتها» ضبط کرده چنین آورده است:

«این نسبت است به «استوای» و آن ناحیه ایست مشتمل بر دیههایی بسیار از نواحی نیشابور که گروهی زیاد از آن بیرون آمده اند از ایشان است.. و قاضی ابو العلا، صاعد بن محمد بن احمد بن عبد اللّٰه استوایی که قضاء نیشابور را می داشته و پس از وی شغل قضاء آنجا در اولادش دوام یافته است. استوایی به سال چهار صد و سی و دو (432) در نیشابور وفات یافته.

(2) «الصیمری بفتح الصاد و سکون الیاء المثناه من تحتها و فتح المیم و فی آخرها راء هذه النسبه إلی موضعین احدهما منسوب إلی نهر من انهار البصره یقال له: الصیمر علیه عده قری خرج منها القاضی ابو عبد اللّٰه الحسین بن علی بن محمد بن جعفر الصیمری احد الفقهاء الحنفیه المشهورین ولی القضاء بربع الکرخ ببغداد و بقی فیه إلی حین وفاته..

روی عنه الحافظ ابو بکر الخطیب، و کان صدوقا و علیه تفقه القاضی ابو عبد اللّٰه الدامغانی و توفی فی شوال سنه ست و ثلاثین و أربعمائه. و الثانی بلد بین دیار الجبل، و خوزستان ینسب إلیها..» (اللباب)