ادوار فقه (شهابی) صفحه 98

ابو سفیان پدر معاویه

محمد بن جریر طبری (متوفّی به سال سیصد و ده 310) در تاریخ خود (در قضیۀ فتح مکّه- 20 رمضان از سال هشتم هجری-) این مضمون را آورده است:

«عباس، عمّ پیغمبر (ص)، ابو سفیان بن حرب را جوار داد (در پناه گرفت) و او را به حضور پیغمبر (ص) برد. عمر چند بار از پیغمبر (ص) خواستار شد و اجازت خواست تا ابو سفیان را، که دشمن سر سخت اسلام و اهل آن بوده و مسلمین را رنج و آزار داده و بقصد قلع و قمع مسلمین لشکر کشیها کرده و جنگ و خونریزی به راه انداخته، بقتل برساند و پیغمبر (ص) خاموش بوده و چیزی نمی گفته تا این که عاقبت گفته است: او را تا بامداد فردا امان دادیم و فردا به هنگام بامداد ابو سفیان با عباس به خدمت پیغمبر تشرّف یافته چون پیغمبر (ص) او را دیده چنین گفته است:

«ویحک! یا ابا سفیان. أ لم یأن لک ان تعلم ان لا اله الّا اللّٰه؟.

«فقال:

«بأبی أنت و امّی ما أوصلک و احلمک و اللّٰه لقد ظننت ان لو کان مع اللّٰه غیره لقد اغنی عنّی شیئا» «فقال صلّی اللّٰه علیه و سلّم:

«ویحک یا ابا سفیان أ لم یأن لک ان تعلم انّی رسول اللّٰه؟

«فقال: