چکیده تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله صفحه 50

غزوه ذی قرد در تعقیب عیینه بن حصن فزاری

این غزوه، غزوه غابه و غزوه فزع نیز نامیده می شود.جمادی الأولی سال ششم: چند شبی از غزوه «بنی لحیان» بیش نگذشته بود که «عیینه» با سوارانی از «غطفان» بر شتران ماده شیرده رسول خدا صلی الله علیه و آله در «غابه» غارت بردند و مردی از بنی غفار را کشتند و زنش را با خود بردند.«ابوذر» از رسول خدا اجازه خواست که به «غابه» برود و شتران را سرپرستی کند. رسول خدا گفت: من از طرف «عیینه» ایمن نیستم، ولی ابوذر اصرار کرد و با زن و پسرش رهسپار شد و در آن جا پسرش را کشتند و زنش را بردند.نخستین کسی از اصحاب که خبر یافت «سلمه بن عمرو» بود که با تیر و کمان خویش رهسپار «غابه» شد و بر ناحیه ای از کوه «سلع» بالا رفت و فریاد برآورد و به دشمن تیراندازی می کرد. رسول خدا صلی الله علیه و آله فریاد او را شنید و در مدینه ندای: «الفزع، الفزع» و نیز ندای «یا خیل الله ارکبی» [214] در داد. رسول خدا و اصحاب در تعقیب دشمن تا «ذی قرد» تاختند و ده شتر را پس گرفتند و در زد و خوردهایی که پیش آمد کسانی از دو طرف کشته شدند.شهدای این غزوه عبارت بودند از: 1 - محرز بن نضله، 2 - وقاص بن مجزز، 3

- هشام بن صبابه. و کشتگان دشمن عبارت بوه ند از: 1 - حبیب بن عیینه، 2 - عبدالرحمان بن عیینه، 3 - أوبار، 4 - عمرو بن أوبار، 5 - مسعده، 6 - قرفه بن مالک.رسول خدا در «ذی قرد» نماز خوف خواند و یک شب و روز آن جا ماند و در میان اصحاب خود که 500 یا 700 نفر بودند، به هر 100 نفر یک شتر داد که برای خوراک خود بکشند، آنگاه روز دوشنبه به مدینه بازگشت و همسر ابوذر که او را اسیر کرده بودند سوار بر شتر «قصواء» رسول خدا صلی الله علیه و آله به مدینه آمد.

سریه زید بن حارثه به طرف

جمادی الاخره سال ششم: رسول خدا صلی الله علیه و آله «زید بن حارثه» را به فرماندهی 15 مرد از صحابه بر سر «بنی ثعلبه» فرستاد و «زید» تا «طرف» که آبی است نزدیک «مراض» نرسیده به «نخیل» در 36 میلی مدینه پیش رفت و شتران و گوسفندانی غنیمت گرفت، اما چون اعراب گریخته بودند، بی آن که جنگی روی دهد، پس از چهار شب به مدینه بازگشت و 20 شتر غنیمت آورد.

سریه زید بن حارثه به حسمی بر سر جذام

جمادی الاخر سال ششم: دحیه بن خلیفه کلبی از نزد قیصر روم باز می گشت، چون به سرزمین «جذام» رسید، «هنید بن عوص» و پسرش (از قبیله جذام) بر وی تاختند و کالایی را که همراه داشت به غارت بردند، اما چند نفر از «بنی ضبیب» که قبلا اسلام آورده بود بر هنید و پسرش حمله بردند و کالای به غارت رفته را از ایشان گرفته و به «دحیه» تسلیم کردند، «دحیه» هنگامی که به مدینه رسید ماجرا را به رسول خدا گزارش داد.رسول خدا صلی الله علیه و آله «زید بن حارثه» را با 500 نفر به «جذام» فرستاد، چون به سرزمین جذام رسیدند بر آنان حمله بردند، هنید و پسرش را کشتند و 100 زن و کودک را اسیر کردند و 1000 شتر و 5000 گوسفند به غنیمت گرفتند.«رفاعه بن زید جذامی» چون وضع را چنین دید با چند نفر از قبیله خویش نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله رفتند و نامه ای را که رسول خدا در موقعی که «رفاعه» نزد وی آمده و اسلام آورده بود و برای او و قومش نوشته بود تقدیم داشت و

گفت: این همان نامه ای است که پیش از این نوشته شده و اکنون نقض شده است.رسول خدا، «علی» علیه السلام را فرومود تا رهسپار آن سرزمین شود و زنان و کودکان و اموالشان را به ایشان پس دهد. «علی» خود را به «زید» و سریه رسانید و هر چه در دست ایشان بود پس گرفت و به صاحبانش مسترد داشت.

سریه اوّل زید بن حارثه به وادی القری

رجب سال ششم: رسول خدا صلی الله علیه و آله، «زید بن حارثه» را به فرماندهی سریه ای بر سر «بنی فزاره» که در «وادی القری» علیه مسلمین فراهم شده بودند فرستاد. کار این سریه با «بنی فزاره» به زد و خورد کشید و کسانی از اصحاب زید به شهادت رسیدند و خود او از میان کشته ها جان بدر برد. در این سریّه بود که «ورد بن عمرو بن مداش» [215] به شهادت رسید. [216] .