دائرة المعارف فقه مقارن صفحه 521

منابع تشریع در ادیان دیگر

الف) منابع شریعت مسیحی

اشاره

اشاره: اهمیّت فقه اسلامی و آموزه‌های قرآن و سنّت نبوی و مکتب اهل بیت علیهم السلام و گستردگی آنها هنگامی روشن می‌شود که با شرایع موجود مقایسه گردد، این مقایسه بسیار آموزنده و برای مسلمین جهان مایۀ افتخار است.

رسالت حضرت عیسی مسیح علیه السلام:

به طوری که می‌دانیم، حضرت عیسی علیه السلام که در جامعۀ توحیدی و دیندار بنی اسرائیل برانگیخته شده بود، احکام تورات را تأیید می‌کرد و زمان و مکان او مقتضای آوردن احکام تازۀ فراوانی نبود: ««مُصَدِّقاً لِمٰا بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْرٰاةِ وَ لِأُحِلَّ لَکُمْ بَعْضَ الَّذِی حُرِّمَ عَلَیْکُمْ»؛ آنچه را پیش از من در تورات بوده، تصدیق می‌کنم؛ و (آمده‌ام) تا پاره‌ای از چیزهایی را که (بر اثر ظلم و گناه،) بر شما حرام شده، (مانند گوشت بعضی از چهارپایان و ماهی‌ها،) حلال کنم». «1»

در انجیل کنونی مسیحیان نیز احکام انگشت شماری (مانند تحلیل مقرّرات شنبه و تحریم طلاق) به آن حضرت نسبت داده شده و از قول وی چنین آمده است: «گمان مبرید که آمده‌ام تا تورات یا صحف انبیا را باطل سازم. نیامده‌ام تا باطل نمایم، بلکه تا تمام کنم. زیرا هرآینه به شما می‌گویم: تا آسمان و زمین زایل نشود، همزه‌ای یا نقطه‌ای از تورات هرگز زایل نخواهد شد تا همه واقع شود. پس هر که یکی از این احکام کوچک‌ترین را بشکند و به مردم چنین تعلیم دهد، در ملکوت آسمان کمترین شمرده شود. امّا هر که به عمل آورد و تعلیم نماید، او در ملکوت آسمان بزرگ خوانده خواهد شد. زیرا به شما می‌گویم تا عدالت شما بر عدالت کاتبان [تورات] و فریسیان افزون نشود، به ملکوت آسمان هرگز داخل نخواهید شد». «2»

هدف از این سخنان، دفع توهّم نسخ احکام تورات است؛ زیرا طبق این نقل حضرت مسیح علیه السلام در ادامۀ سخن، به گونه‌ای توجّه مخاطبان خود را از ظاهر آن احکام به باطن آنها جلب می‌کند که ممکن است کسی گمان برد وی درصدد نسخ آن احکام است.

______________________________
(1). آل عمران، آیۀ 50.
(2). انجیل متّی، 5: 20- 17.