منابع فقه شیعه جلد 1-22 صفحه 10

برده است. وی در بغداد درگذشت. تألیفات او بسیار است که چند نمونه آورده شد.

تألیفات وی:

1- وقعة صفین؛

2- وثاقت و اعتبار؛

3- المناقب؛

4- مقتل حسین بن علی علیه السلام و ...

4- حسن بن محبوب سراد (149- 224 ق)

راوی و محدث گرانقدر و موثق شیعه. از یاران امام کاظم، امام رضا و امام جواد علیهم السلام.

وی از ارکان اربعۀ روزگار خود بود. لقب: «سراد» یا «زرّاد» به معنی: زره‌ساز است که پیشۀ نیای او وهب- غلام جریر بن عبداللّٰه بجلی- بوده است. از مشوقان به نگاشتن حدیث، پدر وی محبوب بود.

تألیفات وی:

1- المشیخه؛

2- الحدود؛

3- الدیات؛

4- الفرائض؛

5- التفسیر؛

6- النوادر (حدود 1000 ورق).

5- محمد بن حسن بن فروخ صفار (؟- 290 ق)

از یاران با وفای امام حسن عسکری علیه السلام. چهره‌ای سرشناس و محدثی توانمند.

وی را می‌توان از بزرگان روایت شیعه در قرن سوم هجری دانست. در آن زمان که خفقان و ظلم همه‌جاگیر و امام حسن عسکری علیه السلام در منطقۀ نظامی تحت نظارت و مراقبت بود، محمد بن حسن بن صفار از طریق نوشتن نامه‌های خصوصی و به شکل مخفیانه، خود را به حضرت امام علیه السلام نزدیک کرد و بدین ترتیب شیعیان را از نور وجود ایشان علیه السلام بهره‌مند ساخت.