منابع فقه شیعه جلد 1-22 صفحه 180

ای علی! هرکس در خدمتگزاری خانواده ترشرویی نکند، بدون حساب وارد بهشت می‌گردد.

ای علی! خدمت به خانواده، کفارۀ گناهان کبیره، خاموش کنندۀ آتش خشم پروردگار، مهریۀ حورالعین، افزایندۀ نیکی‌ها و درجات است.

ای علی! به خانواده خدمت نمی‌کند مگر صدّیق [همواره راست گفتار و راست کردار] یا شهید یا کسی که خداوند خیر دنیا و آخرتش را بخواهد.»

559- 31775- (3) ابو حمزه از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند که فرمود:

«در میان بنی اسرائیل مرد عابد و عارفی بود و همسرش هزینۀ زندگی او را تأمین می‌کرد. آن مرد روزی نزد همسرش رفت و او مقداری نخ رشته شده به شوهرش داد. مرد عابد آن را به بازار برد ولی نتوانست با آن چیزی بخرد. پس به سوی دریا رفت. در آنجا ماهیگیری را دید که ماهی‌های بسیاری گرفته است. مرد عابد نخ‌ها را به او داد و گفت: در تور ماهیگیری‌ات از این‌ها استفاده کن! مرد ماهیگیر نیز یک ماهی به او داد. مرد عابد ماهی را گرفت و نزد همسرش برد. وقتی شکم آن را شکافت مرواریدی در آن یافت و آن را به بیست هزار درهم فروخت.»

در حدیث هشام بن سالم گذشت: «امیر مؤمنان علیه السلام هیزم جمع می‌کرد و خانه را جارو می‌کرد و فاطمه آرد آسیا می‌کرد، خمیر می‌نمود و نان می‌پخت.»

«1» و در احادیث باب 29 از باب‌های نزدیکی با زنان، مطالبی که بر این بحث دلالت می‌کند؛ خواهد آمد.

باب 29 استحباب معامله با کسی که در خیر و نعمت بزرگ شده و این‌که هرکس در فقر به دنیا آید، توانگری او را سرکش می‌کند

560- 31776- (1) ظریف بن ناصح روایت می‌کند که امام صادق علیه السلام فرمود:

«جز با کسی که در نعمت بزرگ شده، معاشرت و معامله نکنید!»

(1). 22/ 169 ب 25 از باب‌های طلب روزی حدیث 6.