منابع فقه شیعه جلد 1-22 صفحه 201

باب 5 جواز فروختن آب انگور و انگور و خرما به کسی که خمر می‌سازد و کراهت فروش آن‌ها به طور نسیه و حرمت فروش آب انگور هنگامی که به جوش آید و دوسوم آن تبخیر نشود

615- 31830- (1) ابوبصیر می‌گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ پول آب انگور نجوشیده‌ای که برای پختن یا تبدیل به شراب خریده می‌شود، سؤال کردم. امام علیه السلام فرمود:

هر گاه پیش از تبدیل شدن به شراب و در حال حلال بودن آن را بفروشی، اشکالی ندارد.»

616- 31831- (2) ابومعزا می‌گوید: «نزد امام صادق علیه السلام بودم که یعقوب احمر از امام علیه السلام پرسید: خداوند کارهایت را سامان دهد! برادری داشتم که مُرد و کودک یتیمی در دامن من باقی گذارد. مزرعه و باغی داریم که برادر دیگرم عهده‌دار کارهای آن است. وی آب انگور به کسی می‌فروشد که با آن شراب می‌سازد و زمین را در مقابل گندم اجاره می‌دهد. من سهم خودم را نمی‌گیرم ولی با سهم یتیم چه کنم؟

امام علیه السلام فرمود: سهم یتیم از اجارۀ زمین در برابر گندم را از او نگیر، مگر آن‌که به یک چهارم و یک سوم و نصف اجاره دهد. ولی فروش آب انگور به کسی که با آن شراب می‌سازد اشکالی ندارد، سهم یتیم را از آن بگیر.»

617- 31832- (3) رفاعه می‌گوید: «نزد امام صادق علیه السلام بودم که از آن حضرت دربارۀ فروش آب انگور به کسی که با آن شراب می‌سازد، سؤال شد. امام علیه السلام فرمود: حلال است؛ مگر ما خرمای‌مان را به کسی که با آن شراب پلید می‌سازد نمی‌فروشیم؟»