منابع فقه شیعه جلد 1-22 صفحه 203

624- 31839- (10) احمد بن محمد بن ابی نصر می‌گوید: «از امام کاظم علیه السلام دربارۀ فروش آب انگور و تبدیلش به شراب [به وسیلۀ مشتری] پیش از دریافت پول آن سؤال کردم. امام علیه السلام فرمود: اگر میوه‌اش را به کسی بفروشد که می‌داند آن را به شراب حرام تبدیل می‌کند، اشکال ندارد. ولی اگر آب انگور باشد، تنها به صورت نقدی بفروشد.»

625- 31840- (11) یزید بن خلیفه حارثی می‌گوید: «امام صادق علیه السلام فروش آب انگور را به صورت نسیه ناپسند می‌شمرد.»

مرحوم شیخ طوسی می‌فرماید: «توضیح این حدیث این است که امام علیه السلام به این دلیل فروش نسیه‌ای آن را ناخوشآیند می‌داند که ایمن نیست در حال دریافت ثمن از این‌که به شراب تبدیل شده باشد، هرچند این کار حرام نیست.»

در حدیث فرزند عیسی از خواهد آمد: «و فروش آب انگور به کسی که آن را به شراب تبدیل می‌کند، اشکال ندارد.»

«1» و در حدیث یعقوب از امام صادق علیه السلام خواهد آمد: «و فروش آب انگور به کسی که با آن شراب می‌سازد، اشکال ندارد. سهم یتیم را از آن بگیر.» «2»

باب 6 دریافت طلب از ثمن خمر و خوک

626- 31841- (1) زراره به امام صادق علیه السلام گفت: «من از کسی مقداری درهم طلبکارم. وی به مقدار طلب من، شراب و خوک می‌فروشد و آن را می‌پردازد.

امام علیه السلام فرمود: اشکال ندارد. یا فرمود: آن را بگیر!»

627- 31842- (2) ابوبصیر می‌گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ کسی پرسیدم که از شخص دیگری پول طلبکار است. شخص بدهکار در مقابل دیدگان طلبکار شراب و خوک می‌فروشد. آیا طلبکار از آن پول طلب خویش را دریافت کند؟

امام علیه السلام فرمود: اشکال ندارد.»

(1). باب 8 از باب‌های مزارعه، حدیث 3.

(2). باب 12 از باب‌های مزارعه، حدیث 6؛ این حدیث در حدیث دوّم همین باب گذشت.