منابع فقه شیعه جلد 1-22 صفحه 206

باب 10 انواع مال نامشروع

خداوند تعالی می‌فرماید:

آنان بسیار گوش‌دهنده برای دروغ بستن [به تو] و بسیار خورندۀ مال پلید و حرام هستند «1».

می‌بینی بسیاری از آنان در گناه و تجاوز و خوردن مال پلید و حرام می‌شتابند؛ چه بسیار بد است، آنچه انجام می‌دهند.

چرا دانشمندان مسیحی و یهودی آنان را از سخنان گناه و خوردن پلید و حرام بازنمی‌دارند، چه بسیار زشت است آنچه انجام می‌دهند «2».

635- 31850- (1) عمار بن مروان می‌گوید: «از امام باقر علیه السلام دربارۀ خیانت پرسیدم. امام علیه السلام در پاسخ فرمود:

آن هر چیزی است که به امام خیانت شود و نامشروع است و تصرف مال یتیم و مانند آن نامشروع است و مال نامشروع انواع بسیاری است که از آن‌هاست: اجرت بدکاره‌ها، ثمن شراب و نوشابه‌های مستی‌آور و ربا پس از دانستن حرمت آن. و اما رشوه گرفتن در قضاوت، به تحقیق آن کفر به خدای بزرگ و پیامبرش است.»

636- 31851- (2) عمار بن مروان می‌گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ خیانت پرسیدم. امام علیه السلام در پاسخ فرمود:

آن هر چیزی است که به امام خیانت شود و نامشروع است و تصرف مال یتیم، نامشروع است و مال نامشروع انواع بسیاری است که از آن جمله است: آنچه از کارهای کارگزاران ستمگر به دست می‌آید و اجرت قاضیان و اجرت بدکاره‌ها ....»

ادامۀ این حدیث، همانند حدیث پیشین است.

637- 31852- (3) سماعه از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود:

«غلول هر چیزی است که به امام خیانت شود و تصرف مال یتیم، شبهه‌ناک (مانند آن) و تصرف مال نامشروع، شبهه‌ناک (مانند آن) است.»

(1). مائده 5/ 42.

(2). مائده 5/ 62- 63.