منابع فقه شیعه جلد 1-22 صفحه 214

673- 31888- (7) در کتاب دعائم الاسلام آمده است:

«از امام صادق علیه السلام سؤال شد: پوست گوسفند ذبح شده و مردار با هم مخلوط و از آن‌ها پوستین ساخته می‌شود.

امام علیه السلام فرمود: اگر آن‌ها را پوشیدی، در آن نماز نخوان و اگر دانستی که آن مردار است، پس آن را خرید و فروش نکن و اگر ندانستی، بخر و بفروش.»

در احادیث باب 8 و 38 از باب‌های نجاسات و حدیث تحف العقول (باب 1 از باب‌های کسب‌های روا و ناروا حدیث 16) مطالبی بر این بحث دلالت می‌کرد.

و بسیاری از احادیث باب 10 از باب‌های کسب‌های روا و ناروا بر حرمت بهای مردار دلالت می‌کند.

باب 13 فروش روغنی که موش در آن افتاده است

674- 31889- (1) علی بن جعفر می‌گوید:

«از برادرم امام موسی بن جعفر علیهما السلام درباره خُمرۀ روغنی که در آن موش مرده است، سؤال کردم.

امام علیه السلام فرمود: با آن روغن‌مالی نکن و به مسلمان [نیز] نفروش.»

در حدیث دیگری از علی بن جعفر از امام کاظم علیه السلام پرسید: «موشی که در خُمرۀ روغن می‌افتد و پیش از مردن بیرون آورده می‌شود، آیا می‌توان آن را به مسلمان فروخت؟

امام علیه السلام فرمود: آری و از آن روغن‌مالی کن!» «1»

باب 14 جواز فروش پوست حیوان حرام‌گوشت آن‌گاه که ذبح شود و جواز استفاده از پوست ماهی

675- 31890- (1) ابومخلد زین‌ساز می‌گوید:

«نزد امام صادق علیه السلام بودم که معتب وارد شد و گفت: دو نفر در کنار خانه هستند! امام علیه السلام فرمود:

آن‌ها را داخل کن! آن دو مرد داخل شدند. یکی از آنان گفت: من مردی زین‌ساز هستم و پوست پلنگ می‌فروشم.

امام علیه السلام پرسید: آیا آن‌ها دباغی شده‌اند؟

آن مرد گفت: آری!

امام علیه السلام فرمود: اشکالی ندارد.»

(1). باب 12 از باب‌های نجاسات، حدیث 10.