منابع فقه شیعه جلد 1-22 صفحه 220

در حدیث عمر بن علی علیه السلام خواهد آمد: «روزی به حضرت ابراهیم علیه السلام میهمان رسید و او چیزی که از میهمان پذیرایی کند، نداشت. با خود گفت به سراغ سقف اتاق می‌روم، یکی از تیرهایش را بیرون می‌آورم و به نجار می‌فروشم تا با آن بت بسازد [و از میهمان پذیرایی می‌کنم] ولی [به سرعت] از این فکر منصرف شد. آن‌گاه یکی از لباس‌هایش را برداشت، به محلی رفت و دو رکعت نماز بجای آورد.

پس از نماز، فرشته‌ای آمد و از سنگ ماسه مقداری در لباس ابراهیم ریخت و به شکل انسانی آن را به درِ خانۀ ابراهیم آورد و به همسر وی گفت: این لباس ابراهیم است، آن را بگیر! خانوادۀ حضرت ابراهیم علیه السلام آن را گرفتند و وقتی گشودند، پس ناگهان دیدند که ماسه به ذرّت تبدیل یافته است ....»«1»

باب 19 حرمت غنا حتی در قرآن

خداوند تعالی می‌فرماید:

از آنچه بدان علم نداری پیروی نکن؛ زیرا گوش و چشم و دل، هر یک از آن‌ها مسئول هستند «2».

و ما آسمان و زمین و آنچه را که میان آن‌هاست، به بازی نیافریدیم.

اگر می‌خواستیم سرگرم شویم، از نزد خود سرگرمی برمی‌گزیدیم، اگر انجام‌دهنده بودیم بلکه حق را بر باطل می‌کوبیم تا مغز سرش را بشکند، پس در این هنگام باطل نابود می‌شود و وای بر شماست به خاطر آنچه توصیف می‌کنید «3».

از پلیدی- از بت‌ها- دوری کنید و از سخن باطل دوری کنید «4».

[بندگان رحمان] ... و آنان که شهادت به ناحق و گواهی به دروغ نمی‌دهند و هنگامی که با کار بیهوده‌ای روبه‌رو می‌شوند، بزرگوارانه می‌گذرند «5».

و برخی از مردم کسانی هستند که گفتار سرگرم‌کننده می‌خرند تا بدون آگاهی [مردم را] از راه خدا منحرف کنند و راه خدا را به مسخره می‌گیرند. آنان برای‌شان عذاب خوارکننده‌ای است «6».

703- 31918- (1) زید شحام می‌گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ این سخن خدا سؤال کردم: از پلیدی- از بت‌ها- دوری کنید و از سخن ناحق دوری کنید.

(1). باب 140 از باب‌های خوراکی‌ها، حدیث 6.

(2). اسراء 17/ 36.

(3). انبیاء 21/ 18- 16.

(4). حج 22/ 30.

(5). فرقان 25/ 72.

(6). لقمان 31/ 6.