منابع فقه شیعه جلد 1-22 صفحه 291

985- 32198- (12) جراح مداینی می‌گوید: «امام صادق علیه السلام از اجرت قاری قرآن که بدون قرارداد اجرت تلاوت نمی‌کند، نهی کرد.»

986- 32199- (13) در کتاب من لا یحضره الفقیه آمده است که: «پیامبر اکرم از اجرت قاری قرآن که بدون قرارداد مزد قرآن تلاوت نمی‌کند، نهی کرد.»

در حدیث زید بن علی این سخن گذشت: «ولی من برای خدا خشم و کینه تو را در دل دارم.

پرسید: برای چه؟

امام علیه السلام فرمود: برای این‌که تو برای آموزش قرآن مزد دریافت می‌کنی و از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله شنیدم که می‌فرمود: «هر کس برای آموزش قرآن مزد بگیرد، همان پاداش وی در قیامت خواهد بود.»

«1» و حدیث تحف العقول را بنگر. «2»

و در حدیث جعفریات از امام امیر مؤمنان علیه السلام گذشت: «اجرت قاری قرآن که بدون مزد نمی‌خواند، حرام است و اشکال ندارد روزی او از بیت المال داده شود.» «3»

و در بسیاری از احادیث باب 1 و 22 باب‌های مهریه، مطالبی خواهد آمد که بر جواز تعیین تعلیم قرآن به عنوان مهریه دلالت می‌کند.

باب 35 عدم جواز اجرت گرفتن برای انجام واجبات، مانند: اذان و اقامه گفتن، امامت نماز جماعت، قضاوت، غسل، کفن میت و ...

در احادیث باب 31 باب‌های اذان، حکم مزدگرفتن برای اذان گذشت.

و در باب 12 باب‌های نماز جماعت، حکم نماز پشت سر کسی که برای اذان گفتن درخواست مزد می‌کند، گذشت.

و روایت تحف العقول را بنگر. 4

و در باب 14 و 15 باب‌های قضاوت، مطالبی خواهد آمد که بر این بحث دلالت می‌کند.

(1). باب 31 باب‌های اذان، حدیث 1.

(2) 2 و 4. باب 1 باب‌های کسب‌های روا و ناروا، حدیث 16 (31799).

(3). 22/ 214 باب 10 باب‌های کسب‌های روا و ناروا، حدیث 12 (31861).