منابع فقه شیعه جلد 1-22 صفحه 296

باب 39 حرمت همنشینی با پادشاهان و کمک به ستمگران و ستودن آنان و میل به بقای آنها به طمع رسیدن آنچه در قدرت‌شان است

خداوند متعال می‌فرماید:

همدیگر را بر گناه و ظلم و تجاوز یاری نرسانید ...

«1». هر یک از شما آنان را به دوستی گیرد، پس وی از آنان است. قطعاً خداوند گروه ستمکار را هدایت نمی‌کند «2».

... پس از توجه با گروه ستمکاران منشین «3».

... و در میان شما بسیار گوش‌دهندگان به آن‌ها هستند و خداوند به ستمگران آگاه است «4».

به ستمگران متمایل نگردید که در این صورت آتش به شما می‌رسد و جز خدا دوست و یاوری نخواهید داشت، سپس یاری نمی‌شوید «5».

ای کسانی که ایمان آوردید، دشمنان من و خود را دوست و یاور نگیرید و به آنان اظهار دوستی کنید و حال آن‌که آنان به حقایقی که به سوی شما آمد، کفر ورزیدند «6».

1003- 32216- (1) سکونی از امام صادق علیه السلام از پدرش علیه السلام روایت می‌کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «بپرهیزید از [رفتن به] درگاه پادشاهان و اطراف آن، زیرا نزدیک‌ترین شما به درگاه پادشاهان و اطراف آن، دورترین شما از خداوند است و هر کس پادشاه را بر خدا برگزیند، خداوند نیروی پرهیز از گناه را از او می‌گیرد و او را سرگردان می‌کند.»

1004- 32217- (2) فضل الله راوندی در کتاب نوادر با سند صحیح از امام موسی بن جعفر علیهما السلام از نیاکانش روایت می‌کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

«از [رفتن] به درگاه پادشاهان و اطراف آن بپرهیزید و دورترین شما از خدا کسی است که پادشاهی را بر خدا برگزیند. خداوند حالت مرگ را در ظاهر و باطن قلبش قرار می‌دهد و نیروی پرهیز از گناه را از وی می‌گیرد و او را سرگردان می‌کند.»

1005- 32218- (3) در کتاب ثواب الاعمال از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت کرده که فرمود: «هیچ بنده‌ای به سلطان نزدیک نشد مگر آن‌که از خداوند دور گردید و بر مالش افزوده نگردید مگر آن‌که حسابرسی‌اش سخت گردید و پیروانش زیاد نگردید مگر آن‌که شیطان‌هایش زیاد شد.»

(1). مائده 5/ 2.

(2). مائده 5/ 51.

(3). انعام 6/ 68.

(4). توبه 9/ 47.

(5). هود 11/ 113.

(6). ممتحنه 60/ 1.