منابع فقه شیعه جلد 1-22 صفحه 38

علی بن طاووس، جلال الدین محمد بن محمد کوفی هاشمی، نجم الدین طمان بن احمد عاملی شامی و ...

اعیان الشیعه و برخی کتب رجال، سال درگذشت وی را 676 ق گزارش کردند. وی در همان شهر حلّه درگذشت و به خاک سپرده شد.

تألیفات وی:

1- شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام؛

2- النافع (مختصر الشرائع)؛

3- المعتبر فی شرح المختصر؛

4- اصول الدین؛

5- شرح نکت النهایه و ...

46- علی بن عیسی اربِلی (؟- 693 ق)

ابوالحسن علی بن عیسی بن ابی الفتح اربلی. سیره‌نویس، تاریخ‌نگار، شاعر، متکلم و عالم امامیۀ قرن هفتم هجری.

وی در اربِل یکی از شهرهای شمال عراق زاده شد. پدرش حاکم اربل بود. فرزندان و نوه‌های وی همه از علما و ادبای زمان خود بودند.

فضل بن روزبهان عالم متعصب اهل تسنن دربارۀ وی می‌گوید:

«امامیه متنفق‌اند که علی بن عیسی اربلی از بزرگ‌ترین علمای آنهاست و آثارش هیچگاه کهنه و پوسیده نمی‌شود. او قابل اعتماد و مورد وثوق در نقل است».

وی در نزد اساتید بنامی چون: سید بن طاووس صاحب کتاب اقبال الاعمال، علی بن فخار، ابن ساعی بغدادی و ... شاگردی کرد و آموخت و شاگردانی را چون: علامه حلّی، شیخ رضی الدین (برادر علامه حلّی) و ... تربیت کرد.

عیسی اربلی در بغداد درگذشت و در خانۀ مسکونی خود به خاک سپرده شد.

تألیفات وی:

1- کشف الغمة فی معرفه الائمة؛

2- المقامات؛