منابع فقه شیعه جلد 1-22 صفحه 391

1253- 32466- (10) سدیر صیرفی می‌گوید: «به امام باقر علیه السلام گفتم: از حسن بصری حدیثی شنیده‌ام که اگر راست باشد، فاتحۀ ما خوانده شده است!

امام علیه السلام پرسید: آن حدیث چیست؟

گفتم: شنیده‌ام که حسن بصری می‌گفت، حتی اگر تابش خورشید مغزش را به جوش آورد، از سایۀ دیوار صرّاف استفاده نخواهد کرد و اگر تشنگی جگرش را پاره‌پاره کند، از خانۀ صراف درخواست آب نمی‌کند. و این در حالی است که شغل و تجارت من این است و گوشت و خونم در این شغل روییده شده است و حج و عمره‌ام از درآمد این کار است.

امام علیه السلام با شنیدن این مطلب نشست، آن‌گاه فرمود: حسن دروغ گفت، مساوی بگیر و مساوی بده. هنگام نماز هر چه در دست داری، رها کن و به نماز بایست. آیا نمی‌دانی که اصحاب کهف صراف بودند؟»

مرحوم صدوق می‌فرماید: «مقصود امام علیه السلام این است که اصحاب کهف صراف سخن بودند و منظور او این نیست که صراف درهم بودند.»

در احادیث باب 11 از باب‌های معامله بردگان، مطالبی مناسب این بحث خواهد آمد.

باب 55 استخراج نقره از مس

1254- 32467- (1) ثمالی می‌گوید: «همراه امام صادق علیه السلام از بازار مسگران می‌گذشتیم. به امام علیه السلام گفتم: فدایت گردم! مس از چیست؟

امام علیه السلام فرمود: از نقره؛ ولی زمین آن را فاسد کرده است. هر کس بتواند فساد آن را از بین ببرد، از آن سود می‌برد.»

1255- 32468- (2) در توحید مفضل آمده است که امام صادق علیه السلام فرمود:

«ای مفضل! در این معدن‌ها و گوهرهای گوناگونی که از آن‌ها به دست می‌آید، بیندیش! گوهرهایی همانند گچ، ساروج [/ بتون]، قلع، سرمه، جیوه، مس، سرب، نقره، طلا، زبرجد، یاقوت، زمرد و سنگ‌های گوناگون و همچنین موادی مانند قیر، مومیا، گوگرد، نفت و چیزهای دیگری که مردم در نیازهای‌شان استفاده می‌کنند. پس آیا بر انسان اندیشمندی پوشیده است که همۀ اینها گنجینه‌هایی است که در زمین برای انسان ذخیره شده است، تا آن‌ها را استخراج کند و هنگام نیاز