منابع فقه شیعه جلد 1-22 صفحه 432

1432- 32645- (42) ابوقتاده قمی می‌گوید: «امام صادق علیه السلام به من فرمود: ای ابوقتاده! آیا به یکدیگر هدیه می‌دهید؟

گفتم: آری! ای زاده رسول خدا صلی الله علیه و آله!

امام علیه السلام فرمود: با بازگرداندن ظرف‌ها به صاحبانش به هدایا دوام و استمرار بخشید!»

1433- 32646- (43) در کتاب من لا یحضره الفقیه روایت شده که: «امام صادق علیه السلام عطر و حلوا را بازنمی‌گرداند.»

در حدیث شفیق این سخن از پیامبر صلی الله علیه و آله گذشت: «و هدیه را بپذیرید!» «1»

در حدیث عبدالاعلی این سخن امام علیه السلام گذشت: «همانا نافله همانند هدیه است. هر زمان انجام شود، پذیرفته می‌شود.» «2»

و در حدیث داود بن سلیمان، این سخن از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله گذشت: «امت من پیوسته در خیر و نیکی هستند تا وقتی که یکدیگر را دوست بدارند و به هم هدیه دهند و امانت را به صاحبانش بازگردانند ... پس آن هنگام که چنین نکنند، گرفتار قحطی و خشکسالی می‌شوند.» «3»

و در احادیث دو باب آینده مناسب با این بحث خواهد آمد.

باب 78 جواز قبول هدیۀ معاوضی

1434- 32647- (1) اسحاق بن عمار می‌گوید: «به امام علیه السلام گفتم: شخص تنگدستی با چشم‌داشت به مال من، برایم هدیه می‌آورد. من هم آن را می‌گیرم و چیزی به وی نمی‌دهم، آیا برای من حلال است؟

امام علیه السلام فرمود: آری، برای تو حلال است ولی چیزی به او بده!»

(1). باب 6 از باب‌های احکام بیماری، حدیث 33.

(2). باب 34 از باب‌های زمان نافله، حدیث 6.

(3). باب 10 از باب‌های مبارزه با نفس، حدیث 3.