منابع فقه شیعه جلد 1-22 صفحه 466

برخی می‌گویند: آن به این صورت است که شخصی لباس پیچیده‌شده‌ای را در دست دیگری می‌بیند و می‌گوید: این را به فلان مبلغ از تو خریدم، وقتی به سوی من پرتاب کردی، معامله میان ما تمام می‌شود و کسی اختیار بر هم زدن آن را ندارد.

گروه سوم می‌گویند: منابذه و سنگریزه انداختن به یک معنی است و آن معامله‌ای است در زمان جاهلیت که بدون سخن گفتن و تنها با پرتاب سنگریزه از سوی فروشنده و خریدار، معامله انجام می‌گرفت. و همۀ این گونه معامله‌ها باطل است.»

در احادیث باب 65 از باب‌های جهاد و احادیث باب 12 از باب‌های خرید و فروش و حدیث دعائم الاسلام «1»، مناسب با این بحث گذشت.

در حدیث عیون، خواهد آمد که: «پیامبر اکرم از معامله فریبنده نهی کرد. «2»»

و در حدیث ابومخلد نیز مناسب با این بحث خواهد آمد. «3»

باب 21 جواز خرید کاه

1549- 32762- (1) جمیل بن دراج می‌گوید: «به امام صادق علیه السلام گفتم: شخصی کاه خرمنی را (پیش از کوبیدن آن) هر کرّ آن را به مبلغ معینی می‌خرد. آن‌گاه کاه را پیش از پیمانه کردن گندم، تحویل می‌گیرد و می‌فروشد. امام علیه السلام فرمود: اشکال ندارد.»

باب 22 شرط طلق بودن مبیع

در احادیث باب 8 از باب‌های وقف، مطالبی خواهد آمد که بر این بحث دلالت می‌کند.

(1). 22/ 535 باب 16 از باب‌های خرید و فروش، حدیث 2 (32730).

(2). 23/ 104 باب 38 از باب‌های مستحبات تاجر، حدیث 4 (33138).

(3). 23/ 313 باب 3 از باب‌های پیش‌فروش، حدیث 3 (33819).