منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 177

باب 33 کراهت معامله با معلولان و دردمندان

458- (1) میسر بن عبدالعزیز گوید: «امام صادق علیه السلام به من فرمود: با بیماران واگیردار معامله نکن؛ چرا که آنان ستمکارترین موجودات هستند.» «1»

459- (2) احمد بن محمد با واسطه از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «از معامله با بیماران واگیر دار بپرهیزید؛ چرا که آنان ستمکارترین موجودات هستند.»

باب 34 کراهت معامله با کردها و آمیختن با آنان

460- (1) ابو ربیع شامی گوید: «به امام صادق علیه السلام گفتم: گروهی از کردها نزد ما هستند و آنان همواره برای ما جنس می‌آورند و ما با آنان درمی‌آمیزیم و معامله می‌کنیم.

امام علیه السلام فرمود: ای ابو ربیع! با آنان در نیامیز؛ چرا که کردها طایفه‌ای از جن هستند که خداوند پرده از آنان برداشته است، پس با آنان درنیامیز.» «2»

(1). مرحوم علامه مجلسی در توضیح حدیث می‌فرماید: «ظلم، به اعتبار سرایت بیماری آنان است. پس واژۀ ظلم مجازاً به کار رفته است یا این‌که آنان با آگاهی از سرایت بیماری‌شان با مردم معاشرت می‌کنند.» ملاذ الاخیار 10/ 471. ممکن است «ظلم» به معنای تاریکی باشد؛ یعنی آنان تاریک‌ترین موجودات هستند.

(2). این حدیث مخالف قرآن است که می‌فرماید: «ما همۀ شما را از یک مرد و زن آفریدیم.»