منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 186

می‌گوید: «میوه‌ها و غلات گوناگون وقتی از روستاها به بازار آورده می‌شوند، جایز نیست اهل بازار آنها را برای صاحبان‌شان به مردم بفروشند بلکه سزاوار است خود روستاییان آن را بفروشند ولی کسی که از شهری به شهر دیگر جنس می‌برد، این کار جایز است و حکم تجارت را دارد.»

496- (2) جابر از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت می‌کند که فرمود: «نباید اهل شهر برای غریبه‌ای بفروشد.

بگذارید خداوند مردم را به وسیلۀ یکدیگر روزی دهد.»

497- (3) ابوهریره روایت می‌کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از فروختن اهل شهر برای غریبه‌ای نهی کرد.

این حدیث در دعائم الاسلام و العوالی نیز آمده است.

498- (4) در کتاب العوالی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت می‌شود که فرمود: «مردم را در بی خبری‌شان واگذارید تا با یکدیگر زندگی کنند.»

ارجاعات

گذشت:

و در روایت چهارم از باب سی و هفتم از باب‌های مستحبات تاجر این گفته که: «اهل شهر، برای غریبه‌ای نفروشد.»

باب 44 عدم جواز برای پیمانه کردن کسی که به خوبی پیمانه نمی‌کند

499- (1) مثنی الحنّاط از برخی شیعیان روایت می‌کند که وی به امام صادق علیه السلام گفت: «شخصی قصد پرداخت حق دیگران را به طور کامل دارد ولی وقتی پیمانه می‌کند، به خوبی از عهدۀ این کار بر نمی‌آید.

امام علیه السلام فرمود: کسانی که اطرافش هستند، چه می‌گویند؟

وی گفت: می‌گویند حق دیگران را به طور کامل نپرداخت.

امام علیه السلام فرمود: پیمانه کردن برای وی سزاوار نیست.»