منابع فقه شیعه جلد 23 صفحه 196

فرمود: «امیر مؤمنان علیه السلام برای احدی نرخ گذاری نکرد، بلکه هرکس [در برابر پول مساوی] جنس کمتری به مردم می‌داد، به وی گفته می‌شد: همانند دیگران بفروش و در غیر این صورت از بازار بیرون برو مگر آن‌که مواد خوراکی او مرغوب‌تر از دیگران باشد.»

ارجاعات

گذشت:

در روایات باب چهل و پنجم و چهل و ششم، مناسب با این باب هست.

باب 48 استحباب ذخیره مواد خوراکی برای یک سال

542- (1) معمّر بن خلّاد از امام رضا علیه السلام دربارۀ ذخیرۀ مواد خوراکی برای یک سال سوال کرد. امام علیه السلام فرمود: «من نیز این کار را انجام می‌دهم.» (مقصود امام علیه السلام ذخیره کردن مواد خوراکی است.)

543- (2) حسن‌بن جهم از امام رضا علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «انسان وقتی خوراک سالش را به دست آورد، پشتش سبک می‌شود و آسایش می‌یابد و امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام تا وقتی خوراک سال‌شان را ذخیره نمی‌کردند، مزرعه نمی‌خریدند.»

544- (3) احمد بن محمد بن ابی‌نصر از امام رضا علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: «امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام تا وقتی خوراک سال‌شان را ذخیره نمی‌کردند، مزرعه را نمی‌خریدند و می‌گفتند: انسان وقتی خوراک سالش را ذخیره کند، پشتش سبک می‌شود و آسایش می‌یابد»

545- (4) ابن بکیر از امام موسی بن جعفر علیه السلام روایت می‌کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «نفس انسان هنگامی که خوراکش را به دست آورد، آرامش می‌یابد.»

546- (5) حماد بن عثمان گوید: «در زمان امام صادق علیه السلام مردم مدینه گرفتار گرانی و قحطی شدند؛ به‌طوری که توانگران، گندم و جو را با هم مخلوط می‌کردند و تنها می‌توانستند بخشی از خوراک خود را تهیه کنند. امام صادق علیه السلام مقداری گندم مرغوب داشت که در آغاز سال خریده بود. آن حضرت به